Domestic Partnerships & Civil Unions | Connecticut

Not anymore. Connecticut completed its transition from civil unions to full marriage equality for same-sex couples in 2010.

Before the transition, Connecticut was the second state (Vermont was the first) to allow same-sex couples to enter into civil unions, a legal status parallel to civil marriage under state law. However, in 2008, the Connecticut Supreme Court held that excluding same-sex couples from the institution of marriage violated the Connecticut Constitution (Kerrigan v. Comm’r of Pub. Health, 289 Conn. 135 (2008)). Following that decision, the Connecticut legislature passed Public Act 09-13, “An Act Implementing the Guarantee of Equal Protection Under the Constitution of the State for Same Sex Couples,” which provided a process for moving from a dual civil union and marriage system to a system in which only marriage is available. All existing Connecticut civil unions were converted into marriages on October 1, 2010.

If you have a civil union (or registered domestic partnership) from another state, Public Act 09-13 clarifies that Connecticut will grant you the same rights and benefits, and hold you to the same responsibilities, as a married couple in Connecticut.

Although it is a term used in many contexts, “domestic partnership” most often means a status which recognizes an unmarried couple and their children as a family for certain limited purposes, most commonly employee benefits. Some states, cities and towns have also enacted domestic partner laws.  In other contexts, “domestic partner” is also a shorthand term for family, replacing “lover,” “friend,” and “roommate.” Some people call cohabitation agreements “domestic partner agreements.” For further information see GLAD publications on domestic partnership at: www.gladlaw.org/rights/publications/c/relationships/

Już nie. Chociaż Connecticut przez kilka lat oferował świadczenia z tytułu związków partnerskich dla pracowników stanowych, istniało porozumienie, że gdy małżeństwo stanie się dostępne dla par tej samej płci, świadczenia będą przysługiwać wyłącznie małżonkom w związkach małżeńskich lub cywilnych. Od listopada 2009 roku świadczenia z tytułu związków partnerskich zostały wycofane.

Yes. For example, Hartford has a domestic partnership ordinance providing a means for couples to register as domestic partners (Hartford, CT Municipal Code, Chap. 2, Art. III, sec. 2-63 (2000)).

Private employers may provide any benefits to domestic partners they wish – whether health insurance, family medical or bereavement leave, equal pension benefits, relocation expenses, access to company facilities, or any other benefit.

However, even when employers provide these benefits, federal laws sometimes treat domestic partner benefits differently from spousal benefits, often with financial consequences. For example, employees must pay federal income tax on a domestic partner’s health insurance benefits, but spousal benefits are exempt (see Internal Revenue Code, Private Letter Ruling 9603011 (Jan. 19, 1996)). Similarly, while spousal consent is required if a married employee decides to name a third party as a pension beneficiary or survivor benefits recipient, an employee with a domestic partner can change these designations freely.

This is an open question. On the one hand, Connecticut non-discrimination law says that an employer cannot discriminate on the basis of sexual orientation in terms of compensation, and employee benefits are a form of compensation. But on the other hand, lawsuits in other states have largely failed with these types of claims on the grounds that all unmarried people – gay and non-gay alike – are barred from benefits, so there is no specific sexual orientation discrimination.

Istnieją różne dokumenty prawne, które mogą chronić związek pary, niezależnie od tego, czy nie ma ona formalnego związku prawnego, czy jest już w związku małżeńskim.

1. Umowa lub kontrakt o związku: Para ma możliwość sporządzenia pisemnej umowy o wspólnym pożyciu, określającej ich wzajemne prawa dotyczące majątku, finansów i innych aspektów ich związku. W 1987 roku Sąd Najwyższy stanu Connecticut orzekł, że umowa o wspólnym pożyciu między parą heteroseksualną niebędącą w związku małżeńskim jest umową wyraźną, która może być egzekwowana zgodnie ze zwykłymi zasadami umownymi w przypadku separacji. Istnieją wszelkie powody, by sądzić, że taki sam skutek będzie miał zastosowanie do umowy pary jednopłciowej. Chociaż sąd orzekł, że umowy mogą być ustne lub pisemne, orzeczenie to stanowi istotną zachętę dla par do uregulowania swoich spraw na piśmie przed separacją.
2. Dokument wyznaczający prawa i obowiązki osoby dorosłej, z którą nie jest prawnie związana: Prawo stanu Connecticut zezwala każdemu dorosłemu na upoważnienie innej osoby dorosłej do podejmowania pewnych decyzji w jego imieniu. Chociaż ochrona zapewniana przez to prawo jest znacznie niższa od tej, która obowiązuje w małżeństwie, może zapewnić pewien spokój parom w wąskim zakresie okoliczności.

Aby przyznać partnerowi (lub komukolwiek innemu) tę władzę decyzyjną, musisz podpisać, opatrzyć datą i potwierdzić dokument powołania w obecności notariusza i dwóch świadków. Dokument ten możesz odwołać w dowolnym momencie, niszcząc go lub sporządzając nowy. Dokument powołania musi być honorowany w następujących okolicznościach:

• W miejscu pracy: Jeśli zdarzy się nagły wypadek i Ty lub ktoś inny zadzwoni do Twojego partnera w pracy, aby go o tym poinformować, jego pracodawca ma obowiązek powiadomić go o rozmowie telefonicznej.

• W postępowaniach sądowych i administracyjnych z udziałem ofiar przestępstw: Jeśli padłeś ofiarą zabójstwa, Twój partner/partnerka otrzymuje ochronę zatrudnienia z tytułu nieobecności w pracy, aby móc uczestniczyć w rozprawie sądowej. Twój partner/partnerka ma również prawo do żądania i otrzymania z wyprzedzeniem informacji o warunkach ugody ze sprawcą, do złożenia oświadczenia w sądzie przed wydaniem wyroku skazującego oraz do złożenia oświadczenia na rozprawie w sprawie zwolnienia warunkowego sprawcy. Jeśli Twój partner/partnerka jest całkowicie lub częściowo zależny/a od Twoich dochodów, może ubiegać się o odszkodowanie z Biura ds. Pomocy Ofiarom.

• W zakresie posiadania samochodu: Jeśli posiadasz samochód, po Twojej śmierci właścicielem zostaje Twój partner.

• W placówkach opieki zdrowotnej: Jeśli nadejdzie czas podjęcia decyzji o końcu życia, a Twoje życzenia nie zostaną zapisane w testamencie życia, Twój partner będzie jedną z osób, z którymi lekarz skonsultuje się w sprawie odłączenia aparatury podtrzymującej życie. Przed odłączeniem aparatury podtrzymującej życie lekarz musi dołożyć wszelkich starań, aby powiadomić Twojego partnera. Ponadto, Twój partner ma pierwszeństwo przed wszystkimi innymi Twoimi przedstawicielami lub członkami rodziny w zakresie dokonywania darowizn anatomicznych w Twoim imieniu, z wyjątkiem żyjącego małżonka.

• W szpitalach psychiatrycznych: Twój partner znajduje się na liście osób, które mogą wyrazić zgodę na przeprowadzenie u Ciebie zabiegów medycznych lub chirurgicznych, jeśli zostałeś przyjęty do szpitala wbrew swojej woli i nie jesteś w stanie sam wyrazić zgody

• W domach opieki: Ustawa uprawnia również Twojego partnera do (1) otrzymania wcześniejszego powiadomienia o przymusowym przeniesieniu do pokoju innego niż pokój nagły, w tym o przeniesieniu pacjentów Medicaid do pokoi nieprywatnych; (2) uczestniczenia we wszelkich konsultacjach przed jakimkolwiek kwestionowanym przeniesieniem; (3) odbywania z Tobą prywatnych wizyt; oraz (4) organizowania i uczestniczenia w wydarzeniach towarzyskich lub działaniach społecznościowych dla pacjentów. 

Inne dokumenty, omówione poniżej, pozwalają Twojemu partnerowi na dzielenie się decyzjami finansowymi, medycznymi i dotyczącymi końca życia. Prawa i obowiązki przyznane Twojemu partnerowi na mocy dokumentu desygnacyjnego, o którym mowa powyżej, pokrywają się z niektórymi z tych określonych w dokumentach omówionych poniżej. Nie jest jasne, jak prawo będzie rozwiązywać te potencjalne konflikty, dlatego wszelkie preferencje dotyczące tego, kto powinien wypełniać określone obowiązki, powinny być wyraźnie zaznaczone we wszystkich stosownych dokumentach.

1. Pełnomocnictwo: Para może udzielić sobie nawzajem trwałego pełnomocnictwa, pozwalającego jednemu z partnerów na podejmowanie decyzji finansowych w imieniu drugiego partnera w przypadku jego niezdolności do czynności prawnych lub niepełnosprawności.

Prawo przewiduje „skrócony formularz”, który pozwala zaznaczyć rodzaje transakcji, które chcesz, aby Twój partner (Twój „pełnomocnik”) wykonywał. Należą do nich: (a) sprawy dotyczące nieruchomości; (b) transakcje dotyczące ruchomości i towarów; (c) transakcje dotyczące obligacji, akcji i towarów; (d) transakcje bankowe; (e) transakcje operacyjne; (f) transakcje ubezpieczeniowe; (g) transakcje dotyczące majątku; (h) roszczenia i spory sądowe; (i) relacje i sprawy osobiste; (j) świadczenia z tytułu służby wojskowej; (k) dokumentacja, raporty i oświadczenia; oraz (l) wszystkie inne sprawy wskazane przez Ciebie, z wyjątkiem decyzji dotyczących opieki zdrowotnej. Można je delegować „przedstawicielowi ds. opieki zdrowotnej” – proces opisany poniżej.

Pełnomocnictwo może wejść w życie natychmiast lub w przypadku Twojej niezdolności do czynności prawnych i może mieć krótki termin wygaśnięcia, długi termin wygaśnięcia lub w ogóle nie mieć terminu wygaśnięcia. Powinno być poświadczone przez dwie niezależne osoby i poświadczone notarialnie. Notariusz może również być świadkiem. Formularz pełnomocnictwa musi pozostać w posiadaniu Twojego partnera.

1. Przedstawiciel opieki zdrowotnej: Para może również wyznaczyć siebie nawzajem na przedstawicieli opieki zdrowotnej, co pozwoli im podejmować decyzje medyczne w imieniu drugiej osoby w nagłych wypadkach. W tym samym dokumencie można określić swoje preferencje dotyczące odłączenia aparatury podtrzymującej życie, rodzajów opieki medycznej, darów anatomicznych lub wszelkich innych ograniczeń uprawnień przedstawiciela opieki zdrowotnej. Dokument musi zostać podpisany i poświadczony przez dwie osoby dorosłe, a jego odwołanie musi nastąpić w ten sam sposób. Jeśli nie masz przedstawiciela opieki zdrowotnej, lekarze zwrócą się do najbliższej rodziny lub dowolnej osoby dorosłej wymienionej w dokumencie upoważniającym (omówionym powyżej), aby podejmowała decyzje medyczne w Twoim imieniu.

1. Ustanowienie kuratora: Możesz również ustanowić swojego partnera kuratorem. Kurator zarządza Twoimi finansami i/lub sprawami codziennymi, gdy nie będziesz już w stanie samodzielnie nimi zarządzać, z powodu podeszłego wieku lub niepełnosprawności fizycznej lub psychicznej. Należy pamiętać, że wszystkie nominacje kuratora podlegają kontroli sądu spadkowego w momencie uznania Cię za niezdolnego do czynności prawnych.

1. Będzie: Bez testamentu majątek zmarłej osoby niezamężnej przechodzi na: (1) jej dzieci; (2) jej rodzinę lub (3) jeśli nie można ustalić najbliższej rodziny, na rzecz państwa. Jeśli chcesz zapewnić byt innym osobom, na przykład partnerowi, testament jest niezbędny. Nawet jeśli posiadasz niewiele majątku, możesz wskazać w testamencie osobę, która będzie zarządzać Twoim majątkiem.

Dodatkowo, jeśli masz dzieci, możesz wskazać w testamencie ich przyszłego opiekuna i „powiernika ds. zarządzania majątkiem”. Nominacja ta zostanie oceniona przez Sąd Spadkowy.

1. Dokumenty dotyczące planowania pogrzebu: Po śmierci ciało osoby zostaje przekazane małżonkowi lub najbliższej rodzinie. Może to oznaczać, że partner danej osoby nie ma prawa zabrać ciała, sporządzić nekrologu ani zaplanować miejsca wiecznego spoczynku. Aby uniknąć tego problemu, można sporządzić dokument (poświadczony notarialnie i przez świadka), który wskaże osobę, która ma sprawować opiekę i kontrolę nad szczątkami. Niektórzy dołączają te instrukcje do testamentu, ale ponieważ testament może nie zostać odnaleziony przez wiele dni po śmierci, lepiej przekazać je bezpośrednio osobie, której powierza się sprawy, a także rodzinie.

GLAD zaleca współpracę z prawnikiem przy przygotowywaniu tych dokumentów.

Chociaż dostępne są formularze, mogą one nie być dostosowane do Twoich indywidualnych potrzeb i życzeń. Co więcej, prawnik może lepiej pomóc w realizacji Twoich celów, na przykład poprzez sporządzenie testamentu w sposób, który z większym prawdopodobieństwem zniechęci niezadowolonych członków rodziny do jego kwestionowania, lub poprzez wyznaczenie pełnomocnika ds. opieki zdrowotnej z bardzo szczegółowymi instrukcjami. Ponadto prawnik może pomóc w rozwiązaniu wątpliwości prawnych wynikających z nakładania się tych dokumentów. GLAD Answers może polecić prawników zrzeszonych w Serwisie Poleceń Prawnych GLAD.

W przypadku separacji, jeśli para zawarła umowę/kontrakt o związku lub partnerstwie, jej postanowienia zostaną zastosowane, a majątek pary zostanie podzielony zgodnie z umową. Bez umowy pary niebędące w związku małżeńskim mogą być zmuszone do toczenia kosztownych i długotrwałych sporów sądowych o kwestie majątkowe i finansowe.

UWAGA: Jeśli zmieniłeś zdanie co do tego, kto powinien być Twoim „pełnomocnikiem”, przedstawicielem opieki zdrowotnej, beneficjentem lub wykonawcą testamentu, organizatorem pogrzebu, kuratorem lub osobą wyznaczoną na podstawie dokumentu wyznaczającego, wówczas te dokumenty powinny zostać odwołane — z powiadomieniem wszystkich osób, którym przekazano kopie tych dokumentów — i należy przygotować nowe dokumenty, które odzwierciedlają Twoje obecne życzenia.

Pary jednopłciowe z dziećmi, które się rozstają, powinny:

1. Wspieraj prawa rodziców LGBTQ+;
2. Szanuj istniejące relacje, bez względu na prawne etykiety;
3. Szanuj istniejące relacje rodzicielskie dzieci po rozstaniu;
4. Utrzymać ciągłość opieki nad dziećmi;
5. Dążyć do rozwiązania dobrowolnego;
6. Pamiętaj, że rozstanie jest trudne;
7. Zbadaj zarzuty dotyczące nadużyć;
8. Nie dopuścić, aby brak umów lub stosunków prawnych wpływał na wyniki;
9. Traktuj postępowanie sądowe jako ostateczność; i
10. Odrzuć uciekanie się do homofobicznych/transfobicznych praw i nastrojów w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu.

Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat tych standardów, zapoznaj się z publikacją Protecting Families: Standards for LGBTQ+ Families dostępną pod adresem: Ochrona rodzin: standardy dla rodzin LGBTQ+ | GLAD.