Małżeństwo | Connecticut

Tak. 10 października 2008 roku Sąd Najwyższy stanu Connecticut orzekł, że pary jednopłciowe mają prawo do pełnej równości małżeńskiej na mocy Konstytucji stanu Connecticut. Decyzja ta była wynikiem pozwu, Kerrigan & Mock przeciwko Departamentowi Zdrowia Publicznego Connecticut (289 Połączenie 135 (2008)), który GLAD złożyło 25 sierpnia 2004 r. w Sądzie Najwyższym w New Haven w imieniu ośmiu par homoseksualnych i lesbijek z Connecticut, którym odmówiono wydania licencji małżeńskich.

Siedem lat później, w Obergefell przeciwko Hodgesowi (135 S.Ct. 2584 (2015)), Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych uczynił równość małżeńską rzeczywistością w całym kraju, orzekając, że Konstytucja Stanów Zjednoczonych gwarantuje parom tej samej płci prawo do zawarcia małżeństwa. Mary Bonauto z GLAD reprezentowała powódki podczas rozprawy ustnej.Obergefellwszystkie 50 stanów jest zobowiązanych do wydawania licencji małżeńskich parom tej samej płci, a wszystkie stany muszą respektować małżeństwa par tej samej płci zawarte w innych jurysdykcjach.

Tak, ponieważ, jak wspomniano powyżej, pary jednopłciowe mają prawo do wszystkich świadczeń przysługujących parom różnopłciowym.

Jednakże do czasu Obergefell przeciwko Hodgesowi W wyroku z 26 czerwca 2015 r. wiele par jednopłciowych żyło w stanach, w których niekonstytucyjne przepisy dotyczące małżeństwa uniemożliwiały parom jednopłciowym zawarcie związku małżeńskiego. W związku z tym, po śmierci współmałżonka, nie mogli oni spełnić warunku świadczenia dla osób pozostających przy życiu w związku małżeńskim przez 9 miesięcy.

Aby naprawić tę niesprawiedliwość, Lambda Legal złożyła dwa pozwy, Ely przeciwko Saulowi I Thornton przeciwko Komisarzowi ds. Ubezpieczeń Społecznych i udało mu się uzyskać możliwość ubiegania się o świadczenia dla par tej samej płci w ramach Ubezpieczeń Społecznych dla osób pozostających przy życiu, które nigdy nie zawarły związku małżeńskiego (Ely przeciwko Saulowi) lub w końcu udało im się wyjść za mąż, ale byli małżeństwem krócej niż 9 miesięcy, gdy ich współmałżonek zmarł (Thornton przeciwko Komisarzowi ds. Ubezpieczeń Społecznych). 

Te dwa orzeczenia pozwalają parom jednopłciowym, które zostały wykluczone z małżeństwa z powodu dyskryminujących przepisów stanowych i w konsekwencji nie kwalifikowały się do ubiegania się o świadczenia dla osób pozostających przy życiu w Ubezpieczeniach Społecznych (Social Security). Jednak sukces tego wniosku zależy od przedstawienia wystarczającej dokumentacji, która udowodni Ubezpieczeniom Społecznym, że jedynym powodem, dla którego nie spełnili wymogu 9 miesięcy, były dyskryminujące przepisy stanowe.

Poniższy link zawiera bardziej szczegółowe informacje oraz odpowiedzi na często zadawane pytania dotyczące każdego pozwu, a także listę sposobów dostarczenia dokumentacji niezbędnej do uzyskania prawa do świadczenia dla osoby pozostającej przy życiu: Informacje dla żyjących partnerów tej samej płci i małżonków, którzy wcześniej byli wykluczeni z zasiłków dla osób pozostających przy życiu z powodu niekonstytucyjnych przepisów stanowych dotyczących małżeństwa | Lambda Legal. 

Tak. Connecticut będzie szanować legalne małżeństwa par tej samej płci niezależnie od miejsca ich zawarcia, tak jak wszystkie stany będą teraz szanować małżeństwa par tej samej płci zawarte w Connecticut.

Tak. Dzięki niedawnemu wygaśnięciu ustawy o ochronie małżeństwa (DOMA) Windsor przeciwko Stanom Zjednoczonym (133. S.Ct. 2675 (2013)) rząd federalny będzie uznawał i szanował legalne małżeństwa par tej samej płci.

DOMA, ustawa federalna definiująca małżeństwo wyłącznie jako związek jednego mężczyzny i jednej kobiety, niegdyś uniemożliwiała małżonkom tej samej płci dostęp do ponad 1000 federalnych przepisów dotyczących małżeństwa, w tym podatków, ubezpieczeń społecznych (w tym SSDI i SSI), imigracji, upadłości, FMLA, federalnej pomocy finansowej dla studentów, Medicaid, Medicare, świadczeń dla weteranów i programu TANF. Na szczęście w 2013 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych uznał DOMA za niezgodną z konstytucją. GLAD złożyło pierwsze kompleksowe zaskarżenie DOMA w 2009 roku. Gill przeciwko OPM (699 F.Supp.2d 374 (2010)), a wypracowane w tej sprawie ramy prawne wykorzystano w wielu kolejnych sprawach, Windsor dołączony. GLAD odpowiadał również za koordynację Windsor amici briefs.

Niestety, jest jeden problem, który nie został jeszcze ostatecznie rozwiązany Windsor I Obergefell Dotyczy świadczeń dla małżonków i samoubezpieczonych planów zdrowotnych. Chociaż prawo stanu Connecticut zabrania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną, samoubezpieczone plany zdrowotne podlegają prawu federalnemu. Tytuł VII, federalna ustawa antydyskryminacyjna, zabrania dyskryminacji jedynie ze względu na rasę, kolor skóry, religię, płeć lub pochodzenie narodowe – orientacja seksualna nie jest w niej wyraźnie uwzględniona. W rezultacie niektórzy samoubezpieczeni pracodawcy twierdzą, że mogą legalnie odmówić świadczeń małżonkom tej samej płci.

Na szczęście ta kwestia jest daleka od rozstrzygnięcia. Niedawno amerykańska Komisja ds. Równych Szans Zatrudnienia („EEOC”) zajęła stanowisko, że zakaz „dyskryminacji ze względu na płeć” zawarty w tytule VII obejmuje dyskryminację ze względu na orientację seksualną (art.ee Baldwin przeciwko Foxxowi, Agencja nr 2012-24738-FAA-3 (z dnia 15 lipca 2015 r.)).

Jeśli Twój pracodawca dyskryminuje Cię ze względu na orientację seksualną w zakresie świadczeń zdrowotnych dla współmałżonka, skontaktuj się z GLAD Answers.

Po Obergefell przeciwko HodgesowiMałżonkowie tej samej płci na całym świecie powinni mieć możliwość rozwiązania swoich małżeństw na takich samych warunkach jak małżonkowie innej płci. Connecticut stosuje swoje przepisy rozwodowe do par tej samej płci (snp. Barse v. Pasternak, 2015 Conn. Super. LEXIS 142 w punkcie *24 (2015) (dotyczy rozwodu pary lesbijek)).

Małżonkowie powinni jednak pamiętać, że przy podziale majątku małżeńskiego przez sądy stanu Connecticut (Conn. Gen. Stat. 46b-81(c)) i przyznaniu alimentów (Conn. Gen. Stat. 46b-82(a)), jednym z czynników branych pod uwagę przez sędziego jest długość małżeństwa. Sąd Najwyższy stanu Connecticut orzekł, że sędzia nie może brać pod uwagę okresu wspólnego pożycia przedmałżeńskiego (Loughlin przeciwko Loughlin, 280 Conn. 632, 645 (2006) („uwzględnianie okresu wspólnego pożycia poprzedzającego zawarcie małżeństwa jako części ustawowego czynnika „długości małżeństwa” w postępowaniu o rozwiązanie małżeństwa jest niewłaściwe”)). Niestety, w przypadku małżonków, których związek partnerski istniał przed zawarciem małżeństwa, długość małżeństwa może nie odzwierciedlać dokładnie rzeczywistej długości związku, co skutkuje nierównym podziałem majątku.

Jeśli przechodzisz przez postępowanie rozwodowe w stanie Connecticut i uważasz, że długość małżeństwa może niesprawiedliwie wpłynąć na podział majątku, skontaktuj się z Glad Answers.

Tak. Dzięki Obergefell przeciwko Hodgesowiwszystkie stany są zobowiązane do wydawania licencji małżeńskich parom tej samej płci.

Istnieją różne dokumenty prawne, które mogą chronić związek pary, niezależnie od tego, czy nie ma ona formalnego związku prawnego, czy jest już w związku małżeńskim.

1. Umowa lub kontrakt o związku: Para ma możliwość sporządzenia pisemnej umowy o wspólnym pożyciu, określającej ich wzajemne prawa dotyczące majątku, finansów i innych aspektów ich związku. W 1987 roku Sąd Najwyższy stanu Connecticut orzekł, że umowa o wspólnym pożyciu między parą heteroseksualną niebędącą w związku małżeńskim jest umową wyraźną, która może być egzekwowana zgodnie ze zwykłymi zasadami umownymi w przypadku separacji. Istnieją wszelkie powody, by sądzić, że taki sam skutek będzie miał zastosowanie do umowy pary jednopłciowej. Chociaż sąd orzekł, że umowy mogą być ustne lub pisemne, orzeczenie to stanowi istotną zachętę dla par do uregulowania swoich spraw na piśmie przed separacją.
2. Dokument wyznaczający prawa i obowiązki osoby dorosłej, z którą nie jest prawnie związana: Prawo stanu Connecticut zezwala każdemu dorosłemu na upoważnienie innej osoby dorosłej do podejmowania pewnych decyzji w jego imieniu. Chociaż ochrona zapewniana przez to prawo jest znacznie niższa od tej, która obowiązuje w małżeństwie, może zapewnić pewien spokój parom w wąskim zakresie okoliczności.

Aby przyznać partnerowi (lub komukolwiek innemu) tę władzę decyzyjną, musisz podpisać, opatrzyć datą i potwierdzić dokument powołania w obecności notariusza i dwóch świadków. Dokument ten możesz odwołać w dowolnym momencie, niszcząc go lub sporządzając nowy. Dokument powołania musi być honorowany w następujących okolicznościach:

• W miejscu pracy: Jeśli zdarzy się nagły wypadek i Ty lub ktoś inny zadzwoni do Twojego partnera w pracy, aby go o tym poinformować, jego pracodawca ma obowiązek powiadomić go o rozmowie telefonicznej.

• W postępowaniach sądowych i administracyjnych z udziałem ofiar przestępstw: Jeśli padłeś ofiarą zabójstwa, Twój partner/partnerka otrzymuje ochronę zatrudnienia z tytułu nieobecności w pracy, aby móc uczestniczyć w rozprawie sądowej. Twój partner/partnerka ma również prawo do żądania i otrzymania z wyprzedzeniem informacji o warunkach ugody ze sprawcą, do złożenia oświadczenia w sądzie przed wydaniem wyroku skazującego oraz do złożenia oświadczenia na rozprawie w sprawie zwolnienia warunkowego sprawcy. Jeśli Twój partner/partnerka jest całkowicie lub częściowo zależny/a od Twoich dochodów, może ubiegać się o odszkodowanie z Biura ds. Pomocy Ofiarom.

• W zakresie posiadania samochodu: Jeśli posiadasz samochód, po Twojej śmierci właścicielem zostaje Twój partner.

• W placówkach opieki zdrowotnej: Jeśli nadejdzie czas podjęcia decyzji o końcu życia, a Twoje życzenia nie zostaną zapisane w testamencie życia, Twój partner będzie jedną z osób, z którymi lekarz skonsultuje się w sprawie odłączenia aparatury podtrzymującej życie. Przed odłączeniem aparatury podtrzymującej życie lekarz musi dołożyć wszelkich starań, aby powiadomić Twojego partnera. Ponadto, Twój partner ma pierwszeństwo przed wszystkimi innymi Twoimi przedstawicielami lub członkami rodziny w zakresie dokonywania darowizn anatomicznych w Twoim imieniu, z wyjątkiem żyjącego małżonka.

• W szpitalach psychiatrycznych: Twój partner znajduje się na liście osób, które mogą wyrazić zgodę na przeprowadzenie u Ciebie zabiegów medycznych lub chirurgicznych, jeśli zostałeś przyjęty do szpitala wbrew swojej woli i nie jesteś w stanie sam wyrazić zgody

• W domach opieki: Ustawa uprawnia również Twojego partnera do (1) otrzymania wcześniejszego powiadomienia o przymusowym przeniesieniu do pokoju innego niż pokój nagły, w tym o przeniesieniu pacjentów Medicaid do pokoi nieprywatnych; (2) uczestniczenia we wszelkich konsultacjach przed jakimkolwiek kwestionowanym przeniesieniem; (3) odbywania z Tobą prywatnych wizyt; oraz (4) organizowania i uczestniczenia w wydarzeniach towarzyskich lub działaniach społecznościowych dla pacjentów. 

Inne dokumenty, omówione poniżej, pozwalają Twojemu partnerowi na dzielenie się decyzjami finansowymi, medycznymi i dotyczącymi końca życia. Prawa i obowiązki przyznane Twojemu partnerowi na mocy dokumentu desygnacyjnego, o którym mowa powyżej, pokrywają się z niektórymi z tych określonych w dokumentach omówionych poniżej. Nie jest jasne, jak prawo będzie rozwiązywać te potencjalne konflikty, dlatego wszelkie preferencje dotyczące tego, kto powinien wypełniać określone obowiązki, powinny być wyraźnie zaznaczone we wszystkich stosownych dokumentach.

1. Pełnomocnictwo: Para może udzielić sobie nawzajem trwałego pełnomocnictwa, pozwalającego jednemu z partnerów na podejmowanie decyzji finansowych w imieniu drugiego partnera w przypadku jego niezdolności do czynności prawnych lub niepełnosprawności.

Prawo przewiduje „skrócony formularz”, który pozwala zaznaczyć rodzaje transakcji, które chcesz, aby Twój partner (Twój „pełnomocnik”) wykonywał. Należą do nich: (a) sprawy dotyczące nieruchomości; (b) transakcje dotyczące ruchomości i towarów; (c) transakcje dotyczące obligacji, akcji i towarów; (d) transakcje bankowe; (e) transakcje operacyjne; (f) transakcje ubezpieczeniowe; (g) transakcje dotyczące majątku; (h) roszczenia i spory sądowe; (i) relacje i sprawy osobiste; (j) świadczenia z tytułu służby wojskowej; (k) dokumentacja, raporty i oświadczenia; oraz (l) wszystkie inne sprawy wskazane przez Ciebie, z wyjątkiem decyzji dotyczących opieki zdrowotnej. Można je delegować „przedstawicielowi ds. opieki zdrowotnej” – proces opisany poniżej.

Pełnomocnictwo może wejść w życie natychmiast lub w przypadku Twojej niezdolności do czynności prawnych i może mieć krótki termin wygaśnięcia, długi termin wygaśnięcia lub w ogóle nie mieć terminu wygaśnięcia. Powinno być poświadczone przez dwie niezależne osoby i poświadczone notarialnie. Notariusz może również być świadkiem. Formularz pełnomocnictwa musi pozostać w posiadaniu Twojego partnera.

1. Przedstawiciel opieki zdrowotnej: Para może również wyznaczyć siebie nawzajem na przedstawicieli opieki zdrowotnej, co pozwoli im podejmować decyzje medyczne w imieniu drugiej osoby w nagłych wypadkach. W tym samym dokumencie można określić swoje preferencje dotyczące odłączenia aparatury podtrzymującej życie, rodzajów opieki medycznej, darów anatomicznych lub wszelkich innych ograniczeń uprawnień przedstawiciela opieki zdrowotnej. Dokument musi zostać podpisany i poświadczony przez dwie osoby dorosłe, a jego odwołanie musi nastąpić w ten sam sposób. Jeśli nie masz przedstawiciela opieki zdrowotnej, lekarze zwrócą się do najbliższej rodziny lub dowolnej osoby dorosłej wymienionej w dokumencie upoważniającym (omówionym powyżej), aby podejmowała decyzje medyczne w Twoim imieniu.

1. Ustanowienie kuratora: Możesz również ustanowić swojego partnera kuratorem. Kurator zarządza Twoimi finansami i/lub sprawami codziennymi, gdy nie będziesz już w stanie samodzielnie nimi zarządzać, z powodu podeszłego wieku lub niepełnosprawności fizycznej lub psychicznej. Należy pamiętać, że wszystkie nominacje kuratora podlegają kontroli sądu spadkowego w momencie uznania Cię za niezdolnego do czynności prawnych.

1. Będzie: Bez testamentu majątek zmarłej osoby niezamężnej przechodzi na: (1) jej dzieci; (2) jej rodzinę lub (3) jeśli nie można ustalić najbliższej rodziny, na rzecz państwa. Jeśli chcesz zapewnić byt innym osobom, na przykład partnerowi, testament jest niezbędny. Nawet jeśli posiadasz niewiele majątku, możesz wskazać w testamencie osobę, która będzie zarządzać Twoim majątkiem.

Dodatkowo, jeśli masz dzieci, możesz wskazać w testamencie ich przyszłego opiekuna i „powiernika ds. zarządzania majątkiem”. Nominacja ta zostanie oceniona przez Sąd Spadkowy.

1. Dokumenty dotyczące planowania pogrzebu: Po śmierci ciało osoby zostaje przekazane małżonkowi lub najbliższej rodzinie. Może to oznaczać, że partner danej osoby nie ma prawa zabrać ciała, sporządzić nekrologu ani zaplanować miejsca wiecznego spoczynku. Aby uniknąć tego problemu, można sporządzić dokument (poświadczony notarialnie i przez świadka), który wskaże osobę, która ma sprawować opiekę i kontrolę nad szczątkami. Niektórzy dołączają te instrukcje do testamentu, ale ponieważ testament może nie zostać odnaleziony przez wiele dni po śmierci, lepiej przekazać je bezpośrednio osobie, której powierza się sprawy, a także rodzinie.

GLAD zaleca współpracę z prawnikiem przy przygotowywaniu tych dokumentów.

Chociaż dostępne są formularze, mogą one nie być dostosowane do Twoich indywidualnych potrzeb i życzeń. Co więcej, prawnik może lepiej pomóc w realizacji Twoich celów, na przykład poprzez sporządzenie testamentu w sposób, który z większym prawdopodobieństwem zniechęci niezadowolonych członków rodziny do jego kwestionowania, lub poprzez wyznaczenie pełnomocnika ds. opieki zdrowotnej z bardzo szczegółowymi instrukcjami. Ponadto prawnik może pomóc w rozwiązaniu wątpliwości prawnych wynikających z nakładania się tych dokumentów. GLAD Answers może polecić prawników zrzeszonych w Serwisie Poleceń Prawnych GLAD.

Pary jednopłciowe z dziećmi, które się rozstają, powinny:

1. Wspieraj prawa rodziców LGBTQ+;
2. Szanuj istniejące relacje, bez względu na prawne etykiety;
3. Szanuj istniejące relacje rodzicielskie dzieci po rozstaniu;
4. Utrzymać ciągłość opieki nad dziećmi;
5. Dążyć do rozwiązania dobrowolnego;
6. Pamiętaj, że rozstanie jest trudne;
7. Zbadaj zarzuty dotyczące nadużyć;
8. Nie dopuścić, aby brak umów lub stosunków prawnych wpływał na wyniki;
9. Traktuj postępowanie sądowe jako ostateczność; i
10. Odrzuć uciekanie się do homofobicznych/transfobicznych praw i nastrojów w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu.

Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat tych standardów, zapoznaj się z publikacją Protecting Families: Standards for LGBTQ+ Families dostępną pod adresem: Ochrona rodzin: standardy dla rodzin LGBTQ+ | GLAD.