Second Parent Adoption | New Hampshire

Yes, but probably only so long as they are married. In a 1987 case involving a straight couple, the New Hampshire Supreme Court ruled that New Hampshire’s adoption statute, which permits joint adoption by a “husband and wife,” ( NH RSA 170-B:4, I) does not allow two unmarried adults to adopt together.68 Although the language of the statute is gendered, a married same-sex couple should be allowed to adopt.

A second-parent adoption is when one partner adopts the other partner’s biological child. Although New Hampshire law has no explicit prohibition against second-parent adoptions, the New Hampshire Supreme Court has yet to rule on the issue. While some second-parent adoptions have been granted by the lower courts, others have been denied. If you are an unmarried couple who has been denied the ability to petition for a second-parent adoption, please contact GLAD Answers.

However, there is some good news: New Hampshire law explicitly allows for step-parent adoption, whereby one spouse adopts the other’s biological child (NH RSA 170-B:4, IV(a)). Married same-sex couples can use this process to effectuate a second-parent adoption.

For more information about both adoption and second parent adoption see Pytania i odpowiedzi dotyczące adopcji.

Zarówno adopcja wspólna, jak i adopcja przez drugiego rodzica zapewniają dziecku dwoje prawnych rodziców, co często zapewnia większy komfort i bezpieczeństwo wszystkim zaangażowanym. W zależności od konkretnej sytuacji rodzinnej, prawo może nie uznać obojga partnerów za prawnych rodziców bez adopcji. W takich przypadkach rodzic nieposiadający prawnego rodzica potrzebuje specjalnego pozwolenia na podejmowanie decyzji medycznych dotyczących dziecka lub uczestnictwo w spotkaniach szkolnych i ryzykuje utratę opieki nad dzieckiem w przypadku rozstania.

Adopcja pozwala rodzicowi niebędącemu rodzicem prawnym stać się rodzicem prawnym, uprawnionym do podejmowania decyzji w imieniu dziecka bez specjalnego upoważnienia. Pozwala również rodzicowi adopcyjnemu automatycznie przejąć opiekę nad dzieckiem w przypadku śmierci partnera. Podobnie, w przypadku śmierci rodzica adopcyjnego, dziecko będzie miało prawo do dziedziczenia po nim, nawet jeśli nie sporządzi testamentu, i może pobierać świadczenia dla osób pozostających przy życiu z ubezpieczenia społecznego.

Finally, if a couple separates, adoption ensures that both parents have the right to custody and visitation, and that any disputes will be decided based on what is in the best interests of the child rather than on who is the legal parent.

Adopcja wspólna to taka, gdy oboje partnerzy adoptują dziecko jednocześnie. Adopcja przez drugiego rodzica to taka, gdy jeden z partnerów adoptuje dziecko drugiego partnera. Adopcja przez jednego rodzica to taka, gdy dziecko adoptuje jedna osoba. Wszystkie trzy formy adopcji są legalne w stanie Connecticut.

Rodzic biologiczny, który utrzymuje relacje ze swoim dzieckiem, jest rodzicem prawnym. Podobnie rodzic adopcyjny jest rodzicem prawnym.

Even without a biological or adoptive connection, certain individuals are presumed to be legal parents by law. For instance, a man is presumed to be a father if he is married to the child’s mother or marries her after the child’s birth and acknowledges paternity in writing (NH RSA 168-B:3, I(a)). Although the statute is gendered, it should apply equally to same-sex couples (see, NH RSA 23:3 (“gender-specific terms relating to the marital relationship or familiar relationships … shall be construed to be gender-neutral for all purposes throughout New Hampshire law)).

Similarly, parentage is presumed when a person “receives the child into [their] home and openly holds out the child as [their] child” (NH RSA 168-B:3, I(d)). In a groundbreaking 2014 case, In Re Guardianship of Madelyn B. (166 N.H. 453 (2014)), the New Hampshire Supreme Court established that this presumption applies equally to same-sex parents. The court also held that a lack of biological connection did not bar the application of the presumption, since the “presumptions are driven not by biolog[y]…but by the state’s interest in the welfare of the child and the integrity of the family” (Id. at 462). GLAD and co-counsel Kysa Crusco represented the plaintiff in the case, a lesbian non-birth mother seeking to establish legal parentage of her daughter.

While this decision is an incredibly important victory for all LGBT families, having to go through a court to establish parenthood is painful and costly. Couples are strongly encouraged to obtain legal recognition of parent-child relationships outside of court. For more information, see GLAD’s publication, Ochrona rodzin: standardy dla rodzin LGBT.

A second parent adoption is the best way to ensure the ongoing parental rights of both partners. Even if New Hampshire law presumes you are a legal parent, another state may not respect that presumption if you or your partner moves. By contrast, adoption is a court judgment creating a parent-child relationship and is very likely to be respected by other states, even if these states are otherwise hostile to same-sex couples parenting.

Pasek boczny Millera-Jenkinsa

Poleganie na dobrej woli partnera, a nawet na fakcie urodzenia dziecka w związku małżeńskim lub cywilnym, nie jest najlepszym sposobem na zapewnienie ciągłości praw obojga rodziców w przypadku późniejszej separacji. Przykładem jest Miller-Jenkins przeciwko Miller-JenkinsSprawa ta toczy się od 2004 roku, dotyczyła dwóch Sądów Najwyższych stanów (Vermont i Virginia) i była już kilkakrotnie rozpatrywana przez Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych. Postępowanie jest w toku.

W tym przypadku Janet i Lisa urodziły dziecko, Isabellę, będąc w związku partnerskim. Janet nie adoptowała dziecka. Po separacji Lisa przeprowadziła się do Wirginii i wykorzystała zarówno brak adopcji, jak i prawo stanu Wirginia, które jest wrogie związkom osób tej samej płci, aby uniemożliwić Janet kontakt z córką. Ostatecznie jednak sądy Wirginii uznały, że sądy Vermont mają prawo do podejmowania decyzji w sprawie opieki nad dzieckiem i kontaktów z nim.

Po wielu próbach nakłonienia Lisy do przyznania Janet prawa do odwiedzin, w listopadzie 2009 roku Sąd Rodzinny w Vermont wydał postanowienie przyznające Janet odpowiedzialność za codzienną opiekę nad Isabellą, a Lisie szerokie prawa do odwiedzin. Przekazanie opieki miało nastąpić 1 stycznia 2010 roku. Jednak Lisa nie stawiła się w wyznaczonym terminie, w związku z czym wydano nakaz aresztowania. Lisa i Isabella nadal nie zostały odnalezione.

GLAD and local counsel represented Janet in the Vermont proceedings. For more information about the case, go to https://www.gladlaw.org/work/cases/miller-jenkins-v-miller-jenkins.

Yes. In 2014, the New Hampshire General Court passed Senate Bill 353, An Act Relative to Surrogacy (NH RSA 168-B, available at http://www.gencourt.state.nh.us/legislation/2014/SB0353.html), which updated New Hampshire’s surrogacy law to reflect advances in assisted reproductive technologies. Previously New Hampshire law allowed surrogacy only when the intended mother’s eggs were used, and only when the intended parents were married. The new Act, which is one of the most comprehensive and forward-looking surrogacy laws in the country, allows all individuals to become parents via surrogacy regardless of marital status or sexual orientation.

The Act also simplified the legal process for intended parents, establishing standardized criteria for gestational carrier agreements and ensuring that all parties are legally protected. It sets minimum requirements for gestational carrier agreements and recognizes that these agreements are legally enforceable contracts. However, it is important to note that the Act allows a surrogate to keep the child if she executes a signed writing of her intention and delivers it to the intended parents at least 72 hours prior to the birth (see NH RSA 168-B:25, I-IV).

These are tricky cases, but a non-legal parent may be able show that they stand in loco parentis to their child, entitling them to a limited number of rights, including the ability to intervene in custody proceedings. To establish in loco parentis, an individual must show that they admitted the child into their family and treated the child as a family member, forming a “psychological parent-child relationship.”

Można podjąć szereg kroków, jednak żaden z nich nie daje takiego bezpieczeństwa, jak adopcja przez drugiego rodzica.

1. Co-parenting agreement: Umowa o współrodzicielstwie to umowa określająca oczekiwania rodziców co do wzajemnych ról i planów na wypadek separacji, niepełnosprawności lub śmierci. Chociaż sądy, które są zobowiązane do podejmowania decyzji o opiece i odwiedzinach w oparciu o dobro dziecka, nie zawsze w pełni uwzględniają te umowy, stanowią one istotne wskaźniki tego, co para zamierza zrobić. wierzył leżało w najlepszym interesie dziecka i może mieć wpływ na ostateczną decyzję sądu.
2. Współopieka: A legal parent may choose to name the non-legal parent as a co-guardian. This process allows the non-legal parent to make the same kinds of decisions for the child that a legal parent makes, including medical decisions (see NH RSA 463:10 (allowing appointment of appropriate persons, including “co-guardians may be appointed when in the best interests of the minor”), 12 (rights of guardian)). The best interest of the child standard controls appointments of guardians (NH RSA 463:8), and a guardian must file annual reports on the minor’s welfare (NH RSA 463:12). This status is not permanent and any person, including the legal parent, may petition to have a guardian removed (NH RSA 463:14-16).
3. Testamenty: A legal parent may use their will to nominate a guardian to take custody of the child upon the parent’s death. These wishes are given strong preference by courts. However, if the child has another legal parent living, then that person will have priority over the nominated guardian.