Connecticut Know Your Rights - Page 4 of 12 - GLAD Law
Przejdź do nagłówka i treści
GLAD Logo Przejdź do głównej nawigacji i treści

Testowanie i prywatność | HIV/AIDS | Connecticut

Czy w stanie Connecticut obowiązuje prawo regulujące testy na obecność wirusa HIV?

Yes, but the law was changed significantly in 2009 eliminating the need to get specific informed consent each time an HIV-related test is done and the need to do pre-test counseling.  Instead, a general consent for medical care is sufficient as long as the general consent contains an instruction to the patient that the patient “may” be tested for HIV unless the patient “choose[s] not to be tested for HIV” (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-582(a)). Under this system, the burden is on the patient who does not want to be tested for HIV to communicate that refusal to the healthcare provider.

If the person declines an HIV-related test, then that will be documented in the patient’s record, but otherwise the medical provider does not need to get the patient’s specific consent to perform an HIV-related test.  The term “HIV-related test” includes a test for any agent “thought to cause or indicate the presence of HIV infection” (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-581 (6)).

Czy istnieją jakieś wymogi dotyczące tego, co należy przekazać pacjentowi w momencie przekazania wyników testu na obecność wirusa HIV?

Tak, prawo stanu Connecticut stanowi, że w razie potrzeby należy zapewnić poradnictwo lub skierowanie na poradnictwo (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-582 (c)):

  • w celu poradzenia sobie z emocjonalnymi konsekwencjami otrzymania wyniku testu na HIV,
  • w sprawie potencjalnych problemów związanych z dyskryminacją,
  • w celu modyfikacji zachowania w celu zapobiegania transmisji,
  • informować osobę o dostępnych metodach leczenia i usługach medycznych oraz agencjach świadczących wsparcie osobom zakażonym wirusem HIV,
  • w sprawie konieczności powiadomienia partnerów.

Czy lekarz może wykonać test na obecność wirusa HIV u osoby niepełnoletniej bez zgody rodzica lub opiekuna?

Tak, prawo stanu Connecticut wyraźnie stanowi, że „zgoda rodzica lub opiekuna nie jest warunkiem koniecznym przeprowadzenia badań osoby niepełnoletniej” (Conn. Gen. Stat. art. 19a-582 (a)).

Connecticut law also requires that at the time a minor receives the test result, if they were tested without parental consent, the provider must give the minor counseling or referrals to “work towards” involving the minor’s parents in decision-making about medical care.  In addition, the minor must receive actual counseling about the need to notify partners (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-582 (c)).

Czy istnieją okoliczności, w których prawo stanu Connecticut zezwala na wykonanie testu na obecność wirusa HIV, nawet wbrew woli danej osoby?

Yes, Connecticut law permits involuntary HIV testing, without the need for informed consent, in several situations.  The following four circumstances are the most important circumstances permitting involuntary testing:

1. Occupational Exposure – Significant Exposure Required

Connecticut law permits a nonconsensual “HIV-related test” of the source of a “significant exposure” (the threshold requirement that there be a “significant exposure” means “a parenteral exposure such as a needlestick or cut, or mucous membrane exposure such as a splash to the eye or mouth, to blood or a cutaneous exposure involving large amounts of blood or prolonged contact with blood, especially when the exposed skin is chapped, abraded, or afflicted with dermatitis.”  Conn. Gen. Stat. sec. 19a-581 (14).  Department of Health Services Regulations additionally list a variety of internal organ fluids whose contact can constitute a “significant exposure” and lists sexual assault in the course of occupational duties as a mode of “significant exposure” as well.  See Department of Public Health, Public Health Code sec. 19a-589-1(o) .Exposure to urine, feces, saliva, sweat, tears, and vomit is excluded, unless the fluid in question contains visible amounts of blood.  Likewise, human bites or scratches are excluded unless there is direct blood to blood or blood to mucous membrane contact. Id) to HIV which occurs during a person’s occupational duties (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-582 (d)(5)).

Aby uzyskać test na obecność wirusa HIV bez zgody pracownika, pracownik musi:

  • Udokumentować wystąpienie znaczącego narażenia zawodowego i sporządzić raport o zdarzeniu w ciągu 48 godzin;
  • Posiadać negatywny wynik podstawowego testu na obecność wirusa HIV wykonanego w ciągu ostatnich 72 godzin;
  • Za pośrednictwem lekarza próbowano uzyskać i odmówiono uzyskania dobrowolnej zgody od źródła;
  • „Być w stanie podjąć natychmiastowe i znaczące działania… których inaczej nie można by podjąć” (takie jak rozpoczęcie profilaktycznego schematu leczenia farmakologicznego lub podejmowanie decyzji dotyczących ciąży lub karmienia piersią); i
  • Należy powołać „grupę oceniającą narażenie”, która ustali, czy spełnione są powyższe kryteria („grupa oceniająca narażenie” oznacza co najmniej trzech bezstronnych pracowników służby zdrowia, z których jeden musi być lekarzem, którzy ustalą istnienie „znacznego narażenia”. Conn. Gen. Stat. § 19a-581 (15)).

Jak przebiega test

Jeżeli źródłem jest pacjent placówki służby zdrowia, zakładu karnego lub innej, można zbadać dostępną próbkę krwi lub pobrać próbkę krwi ze źródła i poddać ją badaniu.

Jeżeli źródło nie znajduje się w takim ośrodku i lekarz stwierdzi, że doszło do znacznego narażenia, pracownik może wystąpić do sądu o nakaz przeprowadzenia badań.

Pracodawca musi pokryć koszt testu na obecność wirusa HIV.

2. Inability to Consent

Licencjonowany pracownik służby zdrowia może zlecić wykonanie testu na obecność wirusa HIV bez zgody osoby badanej, jeśli nie jest ona w stanie wyrazić zgody lub nie jest w stanie jej wyrazić lub odmówić, a test jest konieczny „w celach diagnostycznych, aby zapewnić odpowiednią opiekę w nagłych wypadkach” (Conn. Gen. Stat., sekcja 19a-582 (d)(1)).

3. Incarcerated People

The Department of Correction may perform involuntary HIV testing on an incarcerated person either because it is necessary for the diagnosis or treatment of an illness, or if the incarcerated person’s behavior poses a significant risk of transmission to another incarcerated person or has resulted in a significant exposure to another incarcerated person (“Significant risk of transmission” means “sexual activity that involves transfer of one person’s semen, vaginal or cervical secretions to another person or sharing of needles during intravenous drug use.”  Conn. Gen. Stat. sec. 19a-581 (13)), (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-582 (d)(6), (d)(7)). W obu sytuacjach nie może być żadnej rozsądnej alternatywy dla testów, która pozwoliłaby osiągnąć ten sam cel.

4. By Court Order

Prawo stanu Connecticut zawiera szeroki przepis pozwalający sądowi na nakazanie testu na obecność wirusa HIV, jeśli sąd stwierdzi, że istnieje „wyraźne i bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia publicznego lub zdrowia danej osoby oraz że dana osoba wykazała pilną potrzebę uzyskania wyniku testu na obecność wirusa HIV, której nie można zaspokoić w inny sposób” (Conn. Gen. Stat. § 19a-582 (d)(8)). W swojej ocenie sąd musi rozważyć potrzebę wyniku testu w stosunku do „interesów prywatności osoby badanej i interesu publicznego, któremu może zaszkodzić przymusowe badanie” (Conn. Gen. Stat. § 19a-582 (d)(8)), (dodatkowe przepisy dotyczące testowania na obecność wirusa HIV bez zgody na mocy prawa stanu Connecticut obejmują: (1) testowanie ludzkich organów, tkanek, krwi lub nasienia, które są wykorzystywane w badaniach medycznych lub terapii albo do przeszczepów; (2) do celów badawczych, jeśli nie można ustalić tożsamości osoby badanej; lub (3) w celu ustalenia przyczyny zgonu. Zobacz Conn. Gen. Stat. § 19a-582 (d) ogólnie).

Czy te same przepisy, które dotyczą testów wykonywanych przez organizacje ochrony zdrowia, dotyczą również testów wykonywanych przez ubezpieczycieli?

No, Connecticut law makes a distinction between HIV testing by health organizations and HIV testing done by insurers.  A separate set of laws governs HIV testing by insurers, rather than the general HIV testing statute (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-586).

Aby móc wykonać test na obecność wirusa HIV u osoby ubiegającej się o ubezpieczenie, ubezpieczyciel musi uzyskać: pisemny świadoma zgoda (Conn. Gen. Stat., sekcja 19a-586). Komisarz ds. Ubezpieczeń opracował wymagany format takiej zgody. Ubezpieczyciel może skorzystać z alternatywnego formularza, który należy złożyć u Komisarza ds. Ubezpieczeń.

Czy ubezpieczyciele na życie i zdrowie oraz ośrodki zdrowia mogą ujawnić pozytywny wynik testu na obecność wirusa HIV jakiejkolwiek grupie osób z dowolnego powodu?

Tak, prawo zezwala ubezpieczycielom na życie i zdrowie oraz ośrodkom zdrowia na ujawnienie pozytywnego wyniku testu na obecność wirusa HIV organizacji gromadzącej informacje o osobach ubiegających się o ubezpieczenie w celu wykrywania oszustw lub przekłamań, ale takie ujawnienie musi mieć formę kodu zawierającego wiele innych wyników testów i w związku z tym nie może zostać wykorzystane do uzasadnionej identyfikacji wyniku testu osoby ubiegającej się o ubezpieczenie jako testu na obecność wirusa HIV (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-587).

Are there unique requirements for the administration of HIV tests for pregnant people and newborns?

Yes, any health care provider giving prenatal care to a pregnant person must explain to them that HIV testing is a part of routine prenatal care and inform the patient of the health benefits to themself and their newborn of being tested for HIV infection.  The requirements for consent and post-test counseling are the same as those discussed at the beginning of this topic (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-593 (a)). If the pregnant person consents to HIV testing, the result will be listed in their medical file.

If a pregnant person is admitted for delivery and there is no documentation of HIV-related testing in their medical record, the health care provider must inform them of the health benefits to themself and their newborn of being tested for HIV infection either before delivery or within 24 hours after delivery. The health care provider must then administer an HIV test unless there is a specific written objection from the patient (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-593 (b)).

Czy istnieją przepisy dotyczące testowania na obecność wirusa HIV, które odnoszą się konkretnie do noworodków?

Yes, all newborns shall be administered an HIV-related test as soon after birth as medically appropriate, unless the infant’s parents object to the test as being in conflict with their “religious practice.”  This mandate does not apply if the person who gave birth was tested pursuant to the laws described above (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-55 (a)).

Ponadto Departament Zdrowia Publicznego może utworzyć rejestr danych dotyczących niemowląt, które były narażone na działanie leków na HIV lub AIDS, w celu zbadania potencjalnych długoterminowych skutków takich leków u niemowląt.

Czy istnieje prawo dotyczące wirusa HIV, które regulowałoby działalność badaczy zajmujących się szczepionkami przeciwko HIV/AIDS?

Yes, the HIV-related law that governs HIV/AIDS vaccine researchers states that when a drug is developed and tested to determine its success as a vaccine against HIV/AIDS, a manufacturer, research institution, or researcher will not be held liable for civil damages resulting from clinical trials where the drug is administered to research subjects.  This immunity from liability must be presented to the research subject in writing and that person (or their parent or guardian in the case of a minor) must provide informed written consent to act as a research subject (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-591(a & b)).

Czy w stanie Connecticut istnieją przepisy chroniące prywatność informacji medycznych, np. dotyczących wirusa HIV?

Prawo stanu Connecticut zawiera szeroki zakaz ujawniania przez jakakolwiek osoba, without a written release, of “confidential HIV-related information” (the term “confidential HIV-related information” means any information “pertaining to” a person who has “been counseled regarding HIV infection, is the subject of an HIV-related test or, who has been diagnosed as having HIV infection, AIDS, or HIV-related illness.”  Conn. Gen. Stat. sec. 19a-581 (7), (8).  It includes information which even reasonably could identify a person as having such conditions and information relating to such individual’s partners.  Conn. Gen. Stat. sec. 19a-581 (8)), (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-583 (a)).

Czy osoba zakażona wirusem HIV ma konstytucyjne prawo do prywatności?

Wiele sądów orzekło, że dana osoba ma konstytucyjne prawo do prywatności, które pozwala jej na nieujawnianie statusu HIV. Sądy oparły to prawo na Klauzuli Należnego Procesu zawartej w Konstytucji Stanów Zjednoczonych, która ustanawia interes w ochronie prywatności w celu uniknięcia ujawnienia pewnych rodzajów danych osobowych.

Konstytucyjnego prawa do prywatności można dochodzić wyłącznie wtedy, gdy osobą ujawniającą informacje jest przedstawiciel państwa lub rządu — np. policja, funkcjonariusze więzienni, lekarze w szpitalu państwowym.

Aby ustalić, czy doszło do naruszenia prawa do prywatności, sądy biorą pod uwagę charakter ingerencji w prywatność danej osoby oraz wagę, jaką należy nadać uzasadnionym powodom polityki lub praktyki rządu skutkującej ujawnieniem informacji.

Czy istnieją okoliczności, w których prawo stanu Connecticut zezwala na ujawnienie statusu HIV bez pisemnej, świadomej zgody?

Tak, prawo stanu Connecticut przewiduje ujawnienie statusu HIV w ściśle określonych okolicznościach:

  • To a health care provider or facility when necessary to provide “appropriate care or treatment” (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-583(a) (4)).
  • To a health care worker or other employee where there has been a “significant occupational exposure” and the requirements articulated above are met.
  • Do pracowników szpitali psychiatrycznych prowadzonych przez Departament Zdrowia Psychicznego i Usług Leczenia Uzależnień, jeśli komisja ds. kontroli zakażeń stwierdzi, że zachowanie pacjenta stwarza znaczne ryzyko przeniesienia zakażenia na innego pacjenta (Conn. Gen. Stat., sekcja 19a-583 (a)(8)). Ujawnienie może nastąpić wyłącznie wtedy, gdy istnieje prawdopodobieństwo zapobieżenia lub zmniejszenia ryzyka przeniesienia zakażenia, a nie ma rozsądnej alternatywy, takiej jak poradnictwo, pozwalającej osiągnąć ten sam cel.
  • To employees of facilities operated by the Department of Correction to provide services related to HIV-infection or if the medical director and chief administrator determine that the incarcerated person’s behavior poses a significant risk of transmission to another incarcerated person or has resulted in a significant exposure to another incarcerated person at the facility (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-583 (a)(9)).
  • Do ubezpieczycieli na życie i zdrowia w związku z działalnością obejmującą ocenę ryzyka i rozpatrywanie roszczeń w zakresie świadczeń na życie, zdrowia i niepełnosprawności (Conn. Gen. Stat. § 19a-583 (a)(11)).

To any person allowed access to such information by a court order, as described above.  There are safeguards to protect the privacy of the source in any such court proceeding and subsequent disclosure of HIV-related information (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-583).

W jaki sposób można przeciwdziałać naruszeniom ustawy o testowaniu i ochronie prywatności?

Zgodnie z prawem stanu Connecticut, osoba może domagać się odszkodowania za wszelkie szkody poniesione w wyniku „umyślnego” naruszenia wymogów dotyczących świadomej zgody i poufności (Conn. Gen. Stat. § 19a-590).

The phrase “willful” violation has been interpreted by the Supreme Court of Connecticut to mean simply that the disclosure of HIV-related information must be knowingly made.  It need not be intended to produce injury (see Doe przeciwko Marselle, 675 A.2d 835, 236 Conn. 845 (1996)).

Czy w stanie Connecticut obowiązują przepisy wymagające zgłaszania diagnoz zakażenia HIV lub AIDS do Departamentu Zdrowia Connecticut?

Yes. All states require that certain health conditions be reported to public health authorities in order to track epidemiological trends and develop effective prevention strategies.  Connecticut requires that physicians report to the Department of Public Health; 1) patients diagnosed with AIDS; 2) patients testing positive for HIV; 3) and children born to HIV positive people.  Information collected is kept confidential.

Do czego odnosi się zwrot „obowiązek ostrzegania”?

The term “duty to warn” refers to situations in which a counselor or physician may learn that a client is engaging in unprotected sex without having disclosed their HIV-positive status to the partner or partners.  Many people have asked whether there is a legal basis to breach client or patient confidentiality under these circumstances.

Czy w stanie Connecticut istnieje obowiązek ostrzegania lekarzy i pracowników służby zdrowia publicznego w kontekście wirusa HIV?

Tak, prawo stanu Connecticut zezwala zarówno urzędnikom zdrowia publicznego, jak i lekarzom, w pewnych okolicznościach, na informowanie lub ostrzeganie partnerów o możliwości narażenia na zakażenie wirusem HIV (Conn. Gen. Stat., sekcja 19a-584). Termin „partner” oznacza „zidentyfikowanego małżonka lub partnera seksualnego osoby objętej ochroną lub osobę, co do której stwierdzono, że dzieliła się igłami lub strzykawkami podskórnymi z osobą objętą ochroną” (Conn. Gen. Stat., sekcja 19a-581 (10)). Wymagania dotyczące takiego ujawnienia przez urzędnika zdrowia publicznego są następujące:

  • Istnieje uzasadnione podejrzenie, że istnieje znaczne ryzyko przeniesienia zakażenia na partnera;
  • Inspektor zdrowia publicznego poinformował daną osobę o konieczności powiadomienia partnera i ma uzasadnione podstawy sądzić, że dana osoba nie ujawni tego partnerowi; oraz
  • The public health officer has informed the protected individual of their intent to make the disclosure.

A physician may only warn or inform a known partner if both the partner and the individual with HIV are under the physician’s care.  A physician may also disclose confidential HIV related information to a public health officer for the purpose of warning partners, if the physician takes the same steps with respect to their patient as public health officers must take above.

Lekarz lub urzędnik służby zdrowia publicznego wydając takie ostrzeżenie nie może ujawniać tożsamości osoby zakażonej wirusem HIV i jeśli to możliwe, powinien dokonać takiego ujawnienia osobiście.

Czy w stanie Connecticut obowiązują przepisy prawne pozwalające innym dostawcom usług opieki zdrowotnej na ujawnienie statusu HIV klienta?

No. The AIDS Law Project believes that any general laws related to “duty to warn” (Conn. Gen. Stat. sec. 52-146c, §52-146f) do not pertain to HIV disclosure, because Connecticut law specifically protects the confidentiality of HIV-related information and makes no exceptions for mental health providers, such as psychologists and social workers.

Connecticut law contains a broad prohibition on the disclosure of confidential HIV-related information by any person (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-583). Since the Connecticut legislature specifically provided a narrow exemption permitting warning by physicians and public health officers only (Conn. Gen. Stat. sec. 19a-581(12)), there is a strong argument that the legislature has addressed that issue and decided not to permit other providers to disclose HIV status.

Niemniej jednak kwestia obowiązku ostrzegania jest rozwijającą się i niejasną dziedziną prawa.  Mental health professionals must consult an attorney or supervisor for advice if they believe that a client’s communications justify breaching client confidentiality and disclosing a client’s HIV status to a third person.

Czy istnieją jakieś wymogi dotyczące ujawniania informacji związanych z wirusem HIV?

Tak, w przypadku ujawnienia poufnych informacji związanych z wirusem HIV, ujawnieniu temu musi towarzyszyć następujące oświadczenie lub oświadczenie zawierające zasadniczo podobny język:

„Niniejsze informacje zostały Panu/Pani ujawnione z dokumentacji, której poufność chroni prawo stanowe. Prawo stanowe zabrania dalszego ich ujawniania bez wyraźnej pisemnej zgody osoby, której dotyczą, lub w inny sposób dozwolony przez to prawo. Ogólne upoważnienie do udostępniania informacji medycznych lub innych informacji NIE jest wystarczające do tego celu”.

„Ujawnienie ustne musi zostać dołączone do takiego powiadomienia lub złożone w ciągu 10 dni” (Conn. Gen. Stat., sekcja 19a-585 (a)).

O każdym ujawnieniu należy odnotować fakt jego zaksięgowania w dokumentacji medycznej osoby badanej, z wyjątkiem ujawnień dokonanych:

  • Do władz federalnych lub stanowych;
  • W trakcie zwykłego przeglądu medycznego; lub
  • Do ubezpieczycieli na życie i zdrowie oraz płatników rządowych w związku z roszczeniami o świadczenia na życie, zdrowie i rentę inwalidzką.

Youth | Bullying | Connecticut

Czy w stanie Connecticut obowiązuje prawo chroniące uczniów szkół publicznych przed znęcaniem się?

Tak. Prawo uległo znacznej poprawie w 2011 r. wraz z uchwaleniem ustawy publicznej nr 11-232, Ustawa dotycząca wzmocnienia przepisów dotyczących znęcania się w szkole (Conn. Gen. Stat., sekcja 10-222d). Zgodnie z prawem, znęcanie się definiuje się jako powtarzające się pisemne, ustne lub elektroniczne komunikaty, akty fizyczne lub gesty jednego lub kilku uczniów, wielokrotnie skierowane do innego ucznia, które:

  • wyrządza krzywdę fizyczną lub emocjonalną dręczonemu uczniowi albo niszczy jego mienie;
  • wzbudza u prześladowanego ucznia uzasadnioną obawę przed zrobieniem krzywdy;
  • tworzy wrogie środowisko szkolne dla ucznia, który jest ofiarą znęcania się;
  • narusza prawa ucznia będącego ofiarą znęcania się lub w istotny sposób zakłóca proces nauczania lub porządek w szkole.

The law also recognizes that students who are LGBTQ+ or are perceived to be LGBTQ+ or who associate with LGBTQ+ students are often the target of bullying (Conn. Gen. Stat. sec. 10-222d(a)(1)).

Zgodnie z prawem każda rada szkolna musi opracować „plan na rzecz bezpiecznego klimatu w szkole”, który:

  • zabrania znęcania się na terenie szkoły, podczas zajęć organizowanych przez szkołę lub związanych ze szkołą, na przystanku autobusowym lub w autobusie szkolnym, za pośrednictwem środków elektronicznych (tzw. cyberprzemoc)
  • zakazuje dyskryminacji i odwetu wobec osoby, która zgłasza lub pomaga w dochodzeniu w sprawie aktu mobbingu
  • umożliwia uczniom anonimowe zgłaszanie aktów znęcania się
  • umożliwia rodzicom składanie pisemnych raportów o podejrzeniu znęcania się
  • wymaga od pracowników szkoły, którzy są świadkami znęcania się lub otrzymują zgłoszenia o znęcaniu się, aby zgłaszali takie przypadki
  • wymaga od szkół zbadania wszystkich zgłoszeń dotyczących znęcania się oraz opracowania strategii zapobiegania i interwencji
  • wymaga, aby zarówno rodzice sprawcy znęcania się, jak i rodzice ofiary zostali powiadomieni o znęcaniu się i poinformowani o środkach, jakie szkoła zdecydowała się podjąć w odpowiedzi na to zjawisko
  • wymaga od szkoły powiadomienia policji o wszelkich aktach znęcania się, które mogą stanowić przestępstwo
  • wymaga od szkół prowadzenia publicznie dostępnej listy zweryfikowanych przypadków znęcania się i corocznego raportowania jej do Departamentu Edukacji Stanu Connecticut
  • wymaga od wszystkich pracowników szkoły ukończenia rocznego szkolenia w zakresie rozpoznawania, zapobiegania i reagowania na znęcanie się oraz samobójstwa wśród młodzieży.

Czy szkoły mogą regulować politykę antyprzemocową poza terenem szkoły?

Tak, Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych w Mahanoy Area School Dist. V. B. L. oprócz stwierdzenia, że uczniowie mają szerokie prawa do wypowiedzi i wyrażania siebie poza szkołą, stwierdzono również:

„Okoliczności, które mogą mieć wpływ na interesy regulacyjne szkoły [poza szkołą], obejmują poważne lub ciężkie przypadki znęcania się lub nękania skierowane przeciwko konkretnym osobom; groźby skierowane do nauczycieli lub innych uczniów...” 

Czy w stanie Connecticut istnieją wytyczne, których szkoły powinny przestrzegać, aby chronić uczniów transseksualnych?

Tak, Connecticut stworzyło wytyczne dla okręgów szkolnych dotyczące praw, obowiązków i najlepszych praktyk edukacyjnych dla uczniów transpłciowych i nieidentyfikujących się z określoną płcią.

Wytyczne obejmują następujące elementy:

  • Szkoły powinny szanować imię i zaimek ucznia transseksualnego;
  • Szkoły powinny szanować prywatność uczniów transseksualnych w zakresie wszelkich informacji medycznych, poprzednich nazwisk itp.;
  • Imię i płeć w dokumentach ucznia powinny być zgodne z jego tożsamością płciową;
  • Uczniowie transpłciowi powinni mieć możliwość korzystania z toalety, szatni i przebieralni, które odpowiadają ich tożsamości płciowej;
  • We wszelkich zajęciach, w których obowiązuje podział ze względu na płeć (w tym w sporcie), uczniowie transpłciowi powinni mieć możliwość uczestniczenia w sposób zgodny z ich tożsamością płciową.

Więcej informacji na temat tych wytycznych można znaleźć w dokumencie „Wytyczne dotyczące ochrony praw obywatelskich i wsparcia dla uczniów transpłciowych”:

Wskazówki dotyczące ochrony praw obywatelskich i wsparcia dla uczniów transpłciowych 

Czy prawo stanu Connecticut zakazujące dyskryminacji chroni również uczniów szkół publicznych?

Tak, artykuł 10-15c ustawy stanowej stanu Connecticut zabrania dyskryminacji uczniów szkół publicznych w zajęciach, programach i kierunkach studiów ze względu na orientację seksualną, tożsamość płciową lub jej ekspresję, a także rasę, kolor skóry, płeć, religię i pochodzenie narodowe. Aby uzyskać więcej informacji na temat prawa antydyskryminacyjnego stanu Connecticut i sposobu składania skarg dotyczących dyskryminacji, zapoznaj się z sekcją „Dyskryminacja”.

Czy istnieją federalne prawa chroniące uczniów?

Tak, Tytuł IX zabrania dyskryminacji studentów ze względu na płeć w każdej szkole lub uczelni otrzymującej fundusze federalne. W świetle orzeczenia Sądu Najwyższego w sprawie Bostock przeciwko hrabstwu Clayton, który ustalił, że dyskryminacja ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową jest formą dyskryminacji ze względu na płeć, federalny Departament Edukacji, który egzekwuje Tytuł IX, oświadczył, że będzie interpretował każdą dyskryminację ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową jako dyskryminację ze względu na płeć. 

Aby złożyć skargę do federalnego Biura Praw Obywatelskich Departamentu Edukacji, zapoznaj się z informacjami:  Jak złożyć skargę dotyczącą dyskryminacji do Biura Praw Obywatelskich

Skargi można składać do koordynatora ds. Tytułu IX w swojej szkole, a także do:

Biuro Praw Obywatelskich
Departament Edukacji Stanów Zjednoczonych
Urząd Pocztowy i Sąd Johna W. McCormacka, Pokój 222
Plac Pocztowy
Boston, MA 02109

Ponadto niektóre formy dyskryminacji i nękania mogą naruszać prawa konstytucyjne ucznia.

Co mogę zrobić, jeśli jestem ofiarą dyskryminacji lub zastraszania w szkole?

Istnieje wiele sposobów podejścia do problemu. Jednym z nich jest zwrócenie się o wsparcie do przyjaciela, nauczyciela lub doradcy i rozmowa z osobami, które Cię nękają. Nie jest to jednak możliwe, jeśli nie czujesz się na siłach, aby to zrobić.

Zapoznaj się z regulaminem szkoły i powiadom osobę, która powinna zostać powiadomiona – zazwyczaj wicedyrektora lub koordynatora ds. Tytułu IX. Wszelkie przypadki nękania lub dyskryminacji należy udokumentować pisemnie, podając co najmniej datę i godzinę. Po spotkaniu z odpowiednimi urzędnikami, sporządź notatki dotyczące tego, co im powiedziałeś i kiedy, i zapytaj, kiedy skontaktują się z Tobą z odpowiedzią. Jeśli nie udzielą Ci pomocy lub nie podejmą działań, możesz napisać do dyrektora i kuratora oświaty z prośbą o zaprzestanie dyskryminacji.

If this fails, you may also wish to consider legal action against the town by contacting the Connecticut Commission on Human Rights and Opportunities or the federal Department of Education Office of Civil Rights. 

To skomplikowana i wymagająca emocjonalnie dziedzina prawa. Skontaktuj się z GLAD Answers, wypełniając formularz e-mailowy pod adresem Odpowiedzi GLAD aby omówić opcje.

Public Accomodations | Discrimination | Connecticut

What is a “place of public accommodation?”

A place of public accommodation is “any establishment which caters or offers its services or facilities or goods to the general public” (Conn. Gen. Stat. sec. 46a-63(1)). This definition is intentionally broad and includes hotels, restaurants, rest areas, hospitals, and Connecticut public schools. The Connecticut Commission on Human Rights and Opportunities (CHRO) views public schools and public colleges as public accommodations.

Does Connecticut have an anti-discrimination law protecting LGBT individuals from discrimination in places of public accommodation?

Tak. Od 1991 roku stan Connecticut zabrania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną w zatrudnieniu publicznym i prywatnym, mieszkalnictwie, obiektach użyteczności publicznej oraz kredytach (Conn. Gen. Stat. § 46a-81c do 46a-81q). W lipcu 2011 roku przepisy te zostały rozszerzone o ochronę osób transpłciowych, gdy gubernator Malloy podpisał ustawę publiczną nr 11-55. Ustawa dotycząca dyskryminacjiUstawa, która weszła w życie 1 października 2011 r., dodała „tożsamość płciową lub ekspresję płciową” do listy klas chronionych w stanie Connecticut. Więcej informacji można znaleźć w publikacji GLAD i Connecticut Women's Education and Legal Fund (CWEALF). Connecticut: Ochrona prawna osób transpłciowych, Na: Connecticut: Ochrona prawna osób transpłciowych

Do the laws also protect people perceived to be LGBT in places of public accommodation?

Tak. Prawo stanu Connecticut dotyczące niedyskryminacji definiuje „orientację seksualną” jako „preferowanie heteroseksualizmu, homoseksualizmu lub biseksualizmu, posiadanie historii takich preferencji lub identyfikowanie się z taka preferencja…” (Conn. Gen. Stat., § 46a-81a (podkreślenie dodane)). Ten zapis obejmuje dyskryminację ze względu na postrzeganie. Na przykład, jeśli ktoś zostanie zwolniony z pracy z powodu postrzegania go jako geja, może powołać się na ochronę prawa antydyskryminacyjnego niezależnie od swojej rzeczywistej orientacji.

Podobnie prawo definiuje „tożsamość płciową lub jej ekspresję” jako:

[A] tożsamość płciowa, wygląd lub zachowanie danej osoby, czy nie że tożsamość, wygląd lub zachowanie związane z płcią różnią się od tych tradycyjnie kojarzonych z fizjologią danej osoby lub płcią przypisaną jej przy urodzeniu… (Conn. Gen. Stat. § 46a-51(21) (podkreślenie dodane)).

What does the law say about discrimination in places of public accommodation?

Such places may not deny full and equal accommodations or discriminate in any way because of a person’s sexual orientation (Conn. Gen. Stat. sec. 46a-81d), gender identity, or gender expression (Conn. Gen. Stat. sec. 46a-64(a) (1) & (2)).

A specific law also forbids discrimination at golf clubs on the basis of race, religion, color, national origin, ancestry, sex, gender identity or expression, marital status or sexual orientation (Conn. Gen. Stat. sec. 52-571d (b) & (c)). If you are denied membership or access to a golf club on the basis of any of the above, you may file a complaint in Superior Court to restrain further violations and recover damages of at least $250, plus costs and attorney’s fees (Conn. Gen. Stat. sec. 52-571d (g)).

Jak złożyć skargę dotyczącą dyskryminacji?

Jeśli chcesz złożyć skargę, skontaktuj się z urzędnikiem ds. przyjmowania skarg w jednym z biur regionalnych Komisji Praw Człowieka i Możliwości Stanu Connecticut (CHRO). Urzędnik omówi Twoje obawy, wyjaśni procedurę składania skargi i doradzi, jaką pomoc CHRO może Ci zaoferować. Jeśli CHRO ma jurysdykcję, zostaniesz umówiony na wizytę w biurze regionalnym w celu złożenia skargi. Poniżej znajdują się dane kontaktowe do siedziby administracyjnej CHRO i czterech biur regionalnych:

  • SIEDZIBA ADMINISTRACYJNA 25 Sigourney Street Hartford, CT 06106 TELEFON: (860) 541-3400 LUB (800) 477-5737 FAKS: (860) 246-5068

• BIURO REGIONU STOŁECZNEGO 450 Columbus Boulevard Hartford, CT 06103-1835 TELEFON: (860) 566-7710 FAKS: (860) 566-1997

• BIURO REGIONU WSCHODNIEGO 100 Broadway Norwich, CT 06360 TELEFON: (860) 886-5703 FAKS: (860) 886-2550

• BIURO REGIONU CENTRALNO-ZACHODNIEGO Rowland State Government Center 55 West Main Street, Suite 210 Waterbury, CT 06702-2004 TELEFON: (203) 805-6530 FAKS: (203) 805-6559

• BIURO REGIONU POŁUDNIOWO-ZACHODNIEGO 350 Fairfield Avenue, 6 piętro Bridgeport, CT 06604 TELEFON: (203) 579-6246 FAKS: (203) 579-6950

Skarga musi być sporządzona na piśmie i złożona pod przysięgą, a także zawierać imię i nazwisko oraz adres osoby składającej skargę („skarżący”), a także podmiot, przeciwko któremu skarga jest skierowana („pozwany”). Skarga musi zawierać szczegóły zarzucanych czynów niezgodnych z prawem oraz (najlepiej) czas ich wystąpienia (Conn. Gen. Stat., art. 46a-82). Złożenie skargi jest bezpłatne.

Jeśli jesteś pracownikiem państwowym, możesz złożyć sprawę bezpośrednio do sądu. Pracownicy państwowi mogą całkowicie pominąć procedurę CHRO.

Czy potrzebuję prawnika?

Nie. Proces ten ma na celu umożliwienie osobom reprezentowania siebie. GLAD zdecydowanie zachęca jednak do skorzystania z usług prawników, którzy będą reprezentować ich w trakcie całego procesu. Istnieje wiele przepisów prawnych regulujących proces CHRO, a pracodawcy i inni oskarżeni prawdopodobnie będą mieli zapewnioną reprezentację prawną.

Jakie są terminy na złożenie skargi dotyczącej dyskryminacji?

Skargę należy zasadniczo złożyć do CHRO w ciągu 180 dni od ostatniego aktu lub aktów dyskryminacji (Conn. Gen. Stat., sekcja 46a-82(e)). Wyjątki od zasady spóźnienia są bardzo nieliczne, a GLAD zachęca do szybkiego składania skarg.

Can I file more than one type of discrimination complaint at once?

Yes. Connecticut’s public accommodations non-discrimination laws forbid discriminating against someone because of sexual orientation or gender identity or expression as well as race, color, religious creed, age, sex, marital status, national origin, ancestry, disability, lawful source of income or veteran status (Conn. Gen. Stat. sec. 46a-64).

Co się dzieje po złożeniu skargi do CHRO?

Składając skargę do CHRO, otrzymasz pakiet informacji wyjaśniający procedury i terminy CHRO. Prosimy o zapoznanie się z nimi i przestrzeganie terminów.

The complaint will be served on your respondent, who must answer the complaint under oath within 30 days. If you wish to respond or comment on your respondent’s answer, you have 15 days to do so.

W ciągu 60 dni od otrzymania odpowiedzi respondenta, CHRO dokona przeglądu skargi i ustali, czy konieczne jest dalsze dochodzenie. Nazywa się to oceną merytoryczną (MAR). Opiera się ona wyłącznie na pierwotnej skardze, odpowiedzi i wszelkich dodatkowych uwagach dotyczących odpowiedzi. Ponieważ wiele spraw jest odrzucanych na tym etapie postępowania, GLAD zaleca udzielenie odpowiedzi na odpowiedź respondenta.

W przypadku oddalenia sprawy, będziesz mieć 15 dni na złożenie wniosku o przeniesienie skargi z CHRO do sądu. Jeśli nie złożysz wniosku o wycofanie skargi, CHRO rozpatrzy Twoją sprawę i zdecyduje, czy podtrzymać decyzję o oddaleniu, czy przywrócić skargę.

Jeśli sprawa nie zostanie umorzona, zostanie wyznaczony śledczy, a w ciągu 60 dni odbędzie się obowiązkowa konferencja mediacyjna. Jeśli negocjacje nie doprowadzą do ugody akceptowalnej dla wszystkich stron, każda ze stron lub CHRO może wystąpić o wczesną interwencję prawną. CHRO ma 90 dni na podjęcie decyzji o uwzględnieniu tego wniosku. W przypadku uwzględnienia wniosku, zostanie wyznaczony Sędzia Rozpraw, który rozstrzygnie sprawę merytorycznie na rozprawie sądowej.

Jeśli nie zostanie złożony wniosek o wczesną interwencję prawną, śledczy będzie kontynuował gromadzenie dowodów i ustali, czy istnieje „uzasadniona przyczyna” czy „brak uzasadnionej przyczyny”. W przypadku stwierdzenia „uzasadnionej przyczyny”, możesz wnioskować o rozpatrzenie sprawy przez CHRO lub o przeniesienie jej do Sądu Najwyższego. W przypadku stwierdzenia „braku uzasadnionej przyczyny”, masz 15 dni na złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Jakie środki prawne może przyznać CHRO w przypadku dyskryminacji, jeśli dana osoba wygra sprawę?

Cease and desist orders and other relief that would fulfill the purposes of the anti-discrimination laws. The CHRO may also order civil fines to be paid to the state (Conn. Gen. Stat. sec. 46a-86 (a); sec. 46a-64 (c)).

Czy powinienem wycofać sprawę z CHRO i złożyć ją w sądzie? Jak to zrobić?

Tę decyzję powinieneś podjąć wspólnie z prawnikiem. W sądzie stanowym możesz uzyskać wyższe odszkodowanie niż w CHRO, w tym odszkodowanie za straty emocjonalne i honoraria adwokackie.
Aby pozwać podmiot w sądzie stanowym, a nie przed CHRO, należy wykonać kilka kroków i dotrzymać określonych terminów (Conn. Gen. Stat. sec. 46a-101 do 46a-102).

• Skarga musi zostać złożona w terminie w Biurze ds. Zatrudnienia (CHRO) (tj. w ciągu 180 dni od ostatniego aktu dyskryminacji);

• Twoja skarga musi być rozpatrywana przez CHRO przez ponad 180 dni (choć jeśli Ty i Twój pracodawca zgodzicie się na złożenie wniosku o przeniesienie sprawy do sądu, możesz to zrobić przed upływem 180 dni) lub przegląd oceny merytorycznej musi zostać zakończony;

• Musisz zwrócić się do CHRO o uchylenie skargi w celu wszczęcia postępowania sądowego, co CHRO musi przyznać, z wyjątkiem sytuacji, gdy sprawa jest zaplanowana na rozprawę publiczną lub gdy CHRO uważa, że skargę można rozstrzygnąć w ciągu 30 dni;

• Musisz złożyć pozew sądowy w ciągu 2 lat od daty złożenia skargi do CHRO; i

• Musisz złożyć pozew sądowy w ciągu 90 dni od otrzymania od CHRO zgody na wniesienie sprawy do sądu.

Czy mogę również złożyć skargę dotyczącą dyskryminacji do agencji federalnej?

Tak, w wielu przypadkach. Ponieważ prawo federalne i stanowe nakładają się na siebie, osoba wnosząca pozew o dyskryminację może czasami ubiegać się o ochronę na mocy obu przepisów. Na przykład federalna ustawa o niedyskryminacji w zatrudnieniu, zwana Tytułem VII, ma zastosowanie do pracodawców zatrudniających co najmniej 15 pracowników i zabrania dyskryminacji w zatrudnieniu ze względu na rasę, płeć, wiek, religię i niepełnosprawność (w tym status HIV).

Chociaż tytuł VII nie zabrania wprost dyskryminacji ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową, coraz większa liczba sądów i agencji rządowych stoi na stanowisku, że jego zakaz dyskryminacji ze względu na płeć obejmuje oba te aspekty (zob. np. sprawę United States & Dr. Rachel Tudor v. Southeastern Oklahoma State University, 2015 US Dist. LEXIS 89547 (2015) (oddalającą wniosek o oddalenie skargi profesor na podstawie tytułu VII, że uczelnia poddała ją wrogiemu środowisku pracy ze względu na jej tożsamość płciową)). W dwóch odrębnych decyzjach z 2012 i 2016 r. sama EEOC stwierdziła, że dyskryminacja ze względu na orientację seksualną, dyskryminacja ze względu na tożsamość płciową i dyskryminacja ze względu na płeć to to samo, ponieważ te dwie ostatnie opierają się na preferencjach, założeniach, oczekiwaniach, stereotypach i normach związanych z męskością i kobiecością (zob. Macy v. Holder, apelacja EEOC nr 0120120821 (20 kwietnia 2012 r.); Baldwin v. Foxx, apelacja EEOC nr 0120133080 (15 lipca 2015 r.)). Chociaż decyzje EEOC nie są wiążące dla sądów, wiele osób posłużyło się podobnym rozumowaniem, potwierdzając stosowalność tytułu VII do dyskryminacji ze względu na tożsamość płciową i orientację seksualną (zob. np. Smith v. City of Salem, 378 F.3d 566 (6th Cir. 2004) (stanowiąc, że tytuł VII zabrania dyskryminacji osób transpłciowych ze względu na stereotypy płciowe); Videckis v. Pepperdine Univ., 150 F. Supp. 3d 1151, 1160 (CD Cal. 2015) (stanowiąc, że „dyskryminacja ze względu na orientację seksualną jest formą dyskryminacji ze względu na płeć lub rodzaj płci”)).

Czy powinienem złożyć skargę do agencji federalnej?

GLAD zaleca, aby w przypadku nakładania się jurysdykcji stanowej i federalnej, najpierw rozważyć złożenie skargi do CHRO, pamiętając jednocześnie o możliwości dochodzenia roszczeń na szczeblu federalnym. Skargi federalne należy złożyć w ciągu 180 dni od wystąpienia dyskryminacji do Komisji ds. Równych Szans Zatrudnienia (EEOC). Jeśli jednak początkowo złożysz skargę do CHRO i wskażesz, że chcesz, aby została ona złożona również do EEOC, termin ten zostanie przedłużony do wcześniejszego z następujących terminów: 300 dni lub 30 dni od zakończenia sprawy przez CHRO (Kodeks Stanów Zjednoczonych 42, sekcja 2000e-5(e)(1)). (Osoby pracujące dla agencji federalnych nie są objęte zakresem tej publikacji.)

Jeśli chcesz złożyć skargę dotyczącą orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej, zaznacz „płeć” oraz „orientację seksualną” lub „tożsamość płciową” jako podstawę swojego roszczenia i zwróć się do CHRO o wniesienie skargi do EEOC.

Czy istnieją inne możliwości złożenia skargi na dyskryminację?

Być może tak, w zależności od faktów dotyczących Twojej konkretnej sytuacji.

  • Sąd stanowy lub federalny: Po złożeniu wniosku do CHRO, EEOC lub obu, możesz zdecydować o wycofaniu sprawy o dyskryminację z tych agencji i skierowaniu jej do sądu. Istnieją zasady dotyczące tego, kiedy i jak to zrobić, jak omówiono powyżej.

Ponadto, możesz chcieć wnieść sprawę do sądu w związku z innymi roszczeniami, które nie są odpowiednio rozpatrywane przez agencje ds. dyskryminacji. Na przykład, jeśli zostaniesz zwolniony z naruszeniem umowy, bez zachowania progresywnej dyscypliny pracy obiecanej w podręczniku lub za zrobienie czegoś, co nie podoba się Twojemu pracodawcy, ale czego wymaga prawo, te sprawy wykraczają poza zakres dochodzenia agencji i powinny zostać skierowane do sądu. Podobnie, jeśli Twoje roszczenie dotyczy naruszenia praw konstytucyjnych – na przykład, jeśli jesteś nauczycielem lub pracownikiem rządowym i uważasz, że naruszono jego wolność słowa lub prawo do równej ochrony – te sprawy również muszą zostać rozpatrzone przez sąd.

Co mogę zrobić, aby przygotować się przed złożeniem skargi dotyczącej dyskryminacji?

Skontaktuj się z GLAD Answers pod adresem www.GLADAnswers.org lub telefonicznie pod numerem 800-455-4523 (GLAD) w każdy dzień roboczy, aby omówić dostępne opcje.

As a general matter, people who are still working with or residing under discriminatory conditions have to evaluate how filing a case will affect their job or housing, and if they are willing to assume those possible consequences. Even if you have been fired or evicted, you may decide it is not worth it to pursue a discrimination claim. This is an individual choice which should be made after gathering enough information to make an informed decision. Some people prefer to meet with an attorney to evaluate the strength of their claims. It is always helpful to bring the attorney an outline of what happened, organized by date and with an explanation of who the various players are (and how to get in touch with them).

Adopcja przez drugiego rodzica | Connecticut

Jaka jest różnica pomiędzy adopcją wspólną, adopcją przez drugiego rodzica i adopcją przez jednego rodzica?

Adopcja wspólna ma miejsce, gdy oboje partnerzy adoptują dziecko jednocześnie. Adopcja przez drugiego rodzica ma miejsce, gdy jeden z partnerów adoptuje dziecko drugiego partnera. Adopcja przez jednego rodzica ma miejsce, gdy jedna osoba adoptuje dziecko.

Czy partnerzy tej samej płci mogą wspólnie adoptować dziecko w stanie Connecticut?

Tak. Para w związku małżeńskim lub cywilnym musi zasadniczo adoptować dziecko, które nie urodziło się w związku partnerskim (Conn. Gen. Stat., art. 45a-732 (osoba pozostająca w związku małżeńskim nie może adoptować, chyba że małżonek adoptuje wspólnie, chyba że sąd spadkowy stwierdzi istnienie wystarczającego powodu, aby małżonek nie adoptował dziecka). Para, która nie zawarła związku małżeńskiego ani cywilnego, może oboje zostać prawnymi rodzicami dziecka w ramach procedury zwanej „adopcją przez drugiego rodzica”, w ramach której jedno z rodziców adoptuje dziecko (lub je rodzi), a następnie adoptuje je drugie (Conn. Gen. Stat., art. 45a-724(a)(3)).

Jaka jest zaleta adopcji przez drugiego rodzica lub adopcji wspólnej?

Zarówno adopcja wspólna, jak i adopcja przez drugiego rodzica zapewniają dziecku dwoje prawnych rodziców, co często zapewnia większy komfort i bezpieczeństwo wszystkim zaangażowanym. W zależności od konkretnej sytuacji rodzinnej, prawo może nie uznać obojga partnerów za prawnych rodziców bez adopcji. W takich przypadkach rodzic nieposiadający prawnego rodzica potrzebuje specjalnego pozwolenia na podejmowanie decyzji medycznych dotyczących dziecka lub uczestnictwo w spotkaniach szkolnych i ryzykuje utratę opieki nad dzieckiem w przypadku rozstania.

Adopcja pozwala rodzicowi niebędącemu rodzicem prawnym stać się rodzicem prawnym, uprawnionym do podejmowania decyzji w imieniu dziecka bez specjalnego upoważnienia. Pozwala również rodzicowi adopcyjnemu automatycznie przejąć opiekę nad dzieckiem w przypadku śmierci partnera. Podobnie, w przypadku śmierci rodzica adopcyjnego, dziecko będzie miało prawo do dziedziczenia po nim, nawet jeśli nie sporządzi testamentu, i może pobierać świadczenia dla osób pozostających przy życiu z ubezpieczenia społecznego.

Wreszcie, jeśli para się rozstanie, adopcja gwarantuje, że oboje rodzice mają prawo do opieki i odwiedzin, a wszelkie spory będą rozstrzygane w oparciu o to, co leży w najlepszym interesie dziecka, a nie w oparciu o to, kto jest prawnym rodzicem.

Czy musimy dokonać adopcji przez drugiego rodzica, jeśli jesteśmy w związku małżeńskim lub związku partnerskim?

Adopcja przez drugiego rodzica to najlepszy sposób na zapewnienie ciągłości praw rodzicielskich obojga rodziców. Prawo stanu Connecticut zakłada, że dziecko urodzone w związku małżeńskim lub cywilnym jest dzieckiem obojga małżonków (zob. Barse przeciwko Pasternak, 2015 Conn. Super. LEXIS 142 (2015) (domniemanie prawne, że dziecko urodzone w związku małżeńskim jest prawowitym dzieckiem matki i małżonka matki, rozciąga się na pary jednopłciowe, nawet jeśli małżonek nie poczęł, nie adoptował dziecka ani nie przestrzegał przepisów dotyczących sztucznego zapłodnienia)), inny stan może nie respektować tego domniemania, jeśli Ty lub Twój partner się przeprowadzicie. Z kolei adopcja jest orzeczeniem sądu ustanawiającym relację rodzic-dziecko i bardzo prawdopodobne jest, że będzie respektowana przez inne stany, nawet jeśli w inny sposób są one wrogo nastawione do rodzicielstwa par jednopłciowych.

Pasek boczny Millera-Jenkinsa

Poleganie na dobrej woli partnera, a nawet na fakcie urodzenia dziecka w związku małżeńskim lub cywilnym, nie jest najlepszym sposobem na zapewnienie ciągłości praw obojga rodziców w przypadku późniejszej separacji. Przykładem jest Miller-Jenkins przeciwko Miller-JenkinsSprawa ta toczy się od 2004 roku, dotyczyła dwóch Sądów Najwyższych stanów (Vermont i Virginia) i była już kilkakrotnie rozpatrywana przez Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych. Postępowanie jest w toku.

W tym przypadku Janet i Lisa urodziły dziecko, Isabellę, będąc w związku partnerskim. Janet nie adoptowała dziecka. Po separacji Lisa przeprowadziła się do Wirginii i wykorzystała zarówno brak adopcji, jak i prawo stanu Wirginia, które jest wrogie związkom osób tej samej płci, aby uniemożliwić Janet kontakt z córką. Ostatecznie jednak sądy Wirginii uznały, że sądy Vermont mają prawo do podejmowania decyzji w sprawie opieki nad dzieckiem i kontaktów z nim.

Po wielu próbach nakłonienia Lisy do przyznania Janet prawa do odwiedzin, w listopadzie 2009 roku Sąd Rodzinny w Vermont wydał postanowienie przyznające Janet odpowiedzialność za codzienną opiekę nad Isabellą, a Lisie szerokie prawa do odwiedzin. Przekazanie opieki miało nastąpić 1 stycznia 2010 roku. Jednak Lisa nie stawiła się w wyznaczonym terminie, w związku z czym wydano nakaz aresztowania. Lisa i Isabella nadal nie zostały odnalezione.

GLAD i lokalny prawnik reprezentowali Janet w postępowaniu w Vermont. Więcej informacji na temat sprawy można znaleźć na stronie https://www.gladlaw.org/work/cases/miller-jenkins-v-miller-jenkins

Jeśli jestem rodzicem, który podpisał oświadczenie o uznaniu ojcostwa, czy muszę również ubiegać się o adopcję przez drugiego rodzica?

Nie. Rodzic, który podpisał Oświadczenie o Uznaniu Rodzicielstwa, nie powinien być zobowiązany do adopcji przez współrodzica w celu ustalenia pochodzenia dziecka. Oświadczenie o Uznaniu Rodzicielstwa ustanawia prawne rodzicielstwo zgodnie z prawem stanowym, jest odpowiednikiem orzeczenia o uznaniu rodzicielstwa zgodnie z prawem stanowym i nadaje wszystkie prawa i obowiązki rodzica. Zgodnie z prawem federalnym, Oświadczenie o Uznaniu Rodzicielstwa jest odpowiednikiem sądowego orzeczenia o uznaniu rodzicielstwa i powinno być uznawane we wszystkich stanach.

Ponieważ coraz popularniejsze staje się rozszerzenie dostępu do orzeczeń o uznaniu ojcostwa, niektórzy rodzice mogą czuć się bardziej komfortowo, dokonując adopcji przez drugiego rodzica, oprócz lub zamiast uznania ojcostwa. Aby zrozumieć, co jest najlepsze dla Twojej rodziny, zaleca się skorzystanie z indywidualnej porady prawnej.

Jeśli rodzice tej samej płci wychowują dziecko razem, ale tylko jeden z nich jest „prawnym” rodzicem, to jakie prawa ma rodzic niebędący prawnym rodzicem w stosunku do dziecka?

Zasadniczo prawa rodzica niebędącego prawnym opiekunem są ograniczone. Jeśli para nie pozostaje w związku małżeńskim, prawo zezwala rodzicowi niebędącemu prawnym opiekunem na złożenie wniosku do Sądu Najwyższego o prawo do odwiedzin (ale nie o opiekę) (Conn. Gen. Stat., art. 46b-59). Sąd przyzna prawo do odwiedzin, jeśli stwierdzi, że: (1) między rodzicem niebędącym prawnym opiekunem istnieje relacja o charakterze rodzicielskim oraz (2) odmowa prawa do odwiedzin spowodowałaby realną i znaczną szkodę (Conn. Gen. Stat., art. 46b-59(b)). Kilka sądów w Connecticut przyznało lesbijskim współrodzicom prawo do odwiedzin z dziećmi po separacji (zob. np. Antonucci przeciwko Cameronowi, 25 Conn. L. Rptr. 509 (Conn. Super. Ct. Dept., 24 września 1999 r.) (zezwalające na odwiedziny współrodzica będącego lesbijką, jeśli odwiedziny leżą w najlepszym interesie dziecka); Laspina-Williams przeciwko Laspinie-Williams, 46 Conn. Supp. 165, 742 A.2d 840 (1999) (oddalający wniosek o oddalenie powództwa matki biologicznej w sprawie o prawo do odwiedzin współrodzica). Przyznanie prawa do odwiedzin nie wiąże się z żadnym obowiązkiem alimentacyjnym, ale jeśli alimenty zostaną zaoferowane, rodzic prawny może je zaakceptować.

Niezależnie od statusu prawnego danej osoby, należy pamiętać, że dzieci tworzą silną więź ze swoimi opiekunami, niezależnie od ich prawnych etykiet. Oddzielenie dziecka od osoby, która pełniła rolę rodzica, może być druzgocącą stratą. Co więcej, postępowanie sądowe w sprawie ustalenia prawa do odwiedzin będzie bolesne i kosztowne, dlatego zdecydowanie zachęcamy do podejmowania wszelkich działań poza sądem, aby wspólnie podejmować decyzje dotyczące interesów dziecka. Zobacz publikację GLAD: Ochrona rodzin: standardy dla rodzin LGBT Na Ochrona rodzin: standardy dla rodzin LGBT.

W jaki sposób rodzina może chronić interesy dziecka w stosunku do rodzica niebędącego prawnym rodzicem, jeśli nie zdecyduje się na adopcję przez drugiego rodzica?

Można podjąć szereg kroków, jednak żaden z nich nie daje takiego bezpieczeństwa, jak adopcja przez drugiego rodzica.

Umowa o współrodzicielstwie: Umowa o współrodzicielstwie to umowa określająca oczekiwania rodziców co do wzajemnych ról i planów na wypadek separacji, niepełnosprawności lub śmierci. Chociaż sądy, które są zobowiązane do podejmowania decyzji o opiece i odwiedzinach w oparciu o dobro dziecka, nie zawsze w pełni uwzględniają te umowy, stanowią one istotne wskaźniki tego, co para zamierza zrobić. wierzył leżało w najlepszym interesie dziecka i może mieć wpływ na ostateczną decyzję sądu.

Testamenty: Rodzic prawny może wyznaczyć opiekuna, który przejmie opiekę nad dzieckiem po jego śmierci. Sądy priorytetowo traktują te życzenia. Jeśli jednak dziecko ma innego żyjącego rodzica prawnego, to ta osoba będzie miała pierwszeństwo przed wyznaczonym opiekunem.

Pełnomocnictwo: Rodzic prawny może udzielić rodzicowi nieprawnemu pełnomocnictwa do sprawowania opieki nad dzieckiem, co pozwala mu podejmować decyzje medyczne i finansowe. Dokumenty dotyczące pełnomocnictwa powinny być regularnie aktualizowane.

Małżeństwo | Connecticut

Czy pary tej samej płci mogą zawrzeć związek małżeński w Connecticut?

Tak. 10 października 2008 roku Sąd Najwyższy stanu Connecticut orzekł, że pary jednopłciowe mają prawo do pełnej równości małżeńskiej na mocy Konstytucji stanu Connecticut. Decyzja ta była wynikiem pozwu, Kerrigan & Mock przeciwko Departamentowi Zdrowia Publicznego Connecticut (289 Połączenie 135 (2008)), który GLAD złożyło 25 sierpnia 2004 r. w Sądzie Najwyższym w New Haven w imieniu ośmiu par homoseksualnych i lesbijek z Connecticut, którym odmówiono wydania licencji małżeńskich.

Siedem lat później, w Obergefell przeciwko Hodgesowi (135 S.Ct. 2584 (2015)), Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych uczynił równość małżeńską rzeczywistością w całym kraju, orzekając, że Konstytucja Stanów Zjednoczonych gwarantuje parom tej samej płci prawo do zawarcia małżeństwa. Mary Bonauto z GLAD reprezentowała powódki podczas rozprawy ustnej.Obergefellwszystkie 50 stanów jest zobowiązanych do wydawania licencji małżeńskich parom tej samej płci, a wszystkie stany muszą respektować małżeństwa par tej samej płci zawarte w innych jurysdykcjach.

Czy mogę otrzymać świadczenie z Ubezpieczeń Społecznych dla osób pozostających przy życiu, jeśli mój współmałżonek umrze?

Tak, ponieważ, jak wspomniano powyżej, pary jednopłciowe mają prawo do wszystkich świadczeń przysługujących parom różnopłciowym.

Jednakże do czasu Obergefell przeciwko Hodgesowi W wyroku z 26 czerwca 2015 r. wiele par jednopłciowych żyło w stanach, w których niekonstytucyjne przepisy dotyczące małżeństwa uniemożliwiały parom jednopłciowym zawarcie związku małżeńskiego. W związku z tym, po śmierci współmałżonka, nie mogli oni spełnić warunku świadczenia dla osób pozostających przy życiu w związku małżeńskim przez 9 miesięcy.

Aby naprawić tę niesprawiedliwość, Lambda Legal złożyła dwa pozwy, Ely przeciwko Saulowi Thornton przeciwko Komisarzowi ds. Ubezpieczeń Społecznych i udało mu się uzyskać możliwość ubiegania się o świadczenia dla par tej samej płci w ramach Ubezpieczeń Społecznych dla osób pozostających przy życiu, które nigdy nie zawarły związku małżeńskiego (Ely przeciwko Saulowi) lub w końcu udało im się wyjść za mąż, ale byli małżeństwem krócej niż 9 miesięcy, gdy ich współmałżonek zmarł (Thornton przeciwko Komisarzowi ds. Ubezpieczeń Społecznych). 

Te dwa orzeczenia pozwalają parom jednopłciowym, które zostały wykluczone z małżeństwa z powodu dyskryminujących przepisów stanowych i w konsekwencji nie kwalifikowały się do ubiegania się o świadczenia dla osób pozostających przy życiu w Ubezpieczeniach Społecznych (Social Security). Jednak sukces tego wniosku zależy od przedstawienia wystarczającej dokumentacji, która udowodni Ubezpieczeniom Społecznym, że jedynym powodem, dla którego nie spełnili wymogu 9 miesięcy, były dyskryminujące przepisy stanowe.

Poniższy link zawiera bardziej szczegółowe informacje oraz odpowiedzi na często zadawane pytania dotyczące każdego pozwu, a także listę sposobów dostarczenia dokumentacji niezbędnej do uzyskania prawa do świadczenia dla osoby pozostającej przy życiu: Informacje dla żyjących partnerów tej samej płci i małżonków, którzy wcześniej byli wykluczeni z zasiłków dla osób pozostających przy życiu z powodu niekonstytucyjnych przepisów stanowych dotyczących małżeństwa | Lambda Legal

Czy Connecticut uszanuje moje małżeństwo? A inne stany?

Tak. Connecticut będzie szanować legalne małżeństwa par tej samej płci niezależnie od miejsca ich zawarcia, tak jak wszystkie stany będą teraz szanować małżeństwa par tej samej płci zawarte w Connecticut.

Czy rząd federalny uszanuje moje małżeństwo?

Tak. Dzięki niedawnemu wygaśnięciu ustawy o ochronie małżeństwa (DOMA) Windsor przeciwko Stanom Zjednoczonym (133. S.Ct. 2675 (2013)) rząd federalny będzie uznawał i szanował legalne małżeństwa par tej samej płci.

DOMA, ustawa federalna definiująca małżeństwo wyłącznie jako związek jednego mężczyzny i jednej kobiety, niegdyś uniemożliwiała małżonkom tej samej płci dostęp do ponad 1000 federalnych przepisów dotyczących małżeństwa, w tym podatków, ubezpieczeń społecznych (w tym SSDI i SSI), imigracji, upadłości, FMLA, federalnej pomocy finansowej dla studentów, Medicaid, Medicare, świadczeń dla weteranów i programu TANF. Na szczęście w 2013 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych uznał DOMA za niezgodną z konstytucją. GLAD złożyło pierwsze kompleksowe zaskarżenie DOMA w 2009 roku. Gill przeciwko OPM (699 F.Supp.2d 374 (2010)), a wypracowane w tej sprawie ramy prawne wykorzystano w wielu kolejnych sprawach, Windsor dołączonyGLAD odpowiadał również za koordynację Windsor amici briefs.

Niestety, jest jeden problem, który nie został jeszcze ostatecznie rozwiązany Windsor Obergefell Dotyczy świadczeń dla małżonków i samoubezpieczonych planów zdrowotnych. Chociaż prawo stanu Connecticut zabrania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną, samoubezpieczone plany zdrowotne podlegają prawu federalnemu. Tytuł VII, federalna ustawa antydyskryminacyjna, zabrania dyskryminacji jedynie ze względu na rasę, kolor skóry, religię, płeć lub pochodzenie narodowe – orientacja seksualna nie jest w niej wyraźnie uwzględniona. W rezultacie niektórzy samoubezpieczeni pracodawcy twierdzą, że mogą legalnie odmówić świadczeń małżonkom tej samej płci.

Na szczęście ta kwestia jest daleka od rozstrzygnięcia. Niedawno amerykańska Komisja ds. Równych Szans Zatrudnienia („EEOC”) zajęła stanowisko, że zakaz „dyskryminacji ze względu na płeć” zawarty w tytule VII obejmuje dyskryminację ze względu na orientację seksualną (art.ee Baldwin przeciwko Foxxowi, Agencja nr 2012-24738-FAA-3 (z dnia 15 lipca 2015 r.)).

Jeśli Twój pracodawca dyskryminuje Cię ze względu na orientację seksualną w zakresie świadczeń zdrowotnych dla współmałżonka, skontaktuj się z GLAD Answers.

Co się stanie, jeśli będziemy musieli zakończyć nasze małżeństwo?

Po Obergefell przeciwko HodgesowiMałżonkowie tej samej płci na całym świecie powinni mieć możliwość rozwiązania swoich małżeństw na takich samych warunkach jak małżonkowie innej płci. Connecticut stosuje swoje przepisy rozwodowe do par tej samej płci (snp. Barse v. Pasternak, 2015 Conn. Super. LEXIS 142 w punkcie *24 (2015) (dotyczy rozwodu pary lesbijek)).

Małżonkowie powinni jednak pamiętać, że przy podziale majątku małżeńskiego przez sądy stanu Connecticut (Conn. Gen. Stat. 46b-81(c)) i przyznaniu alimentów (Conn. Gen. Stat. 46b-82(a)), jednym z czynników branych pod uwagę przez sędziego jest długość małżeństwa. Sąd Najwyższy stanu Connecticut orzekł, że sędzia nie może brać pod uwagę okresu wspólnego pożycia przedmałżeńskiego (Loughlin przeciwko Loughlin, 280 Conn. 632, 645 (2006) („uwzględnianie okresu wspólnego pożycia poprzedzającego zawarcie małżeństwa jako części ustawowego czynnika „długości małżeństwa” w postępowaniu o rozwiązanie małżeństwa jest niewłaściwe”)). Niestety, w przypadku małżonków, których związek partnerski istniał przed zawarciem małżeństwa, długość małżeństwa może nie odzwierciedlać dokładnie rzeczywistej długości związku, co skutkuje nierównym podziałem majątku.

Jeśli przechodzisz przez postępowanie rozwodowe w stanie Connecticut i uważasz, że długość małżeństwa może niesprawiedliwie wpłynąć na podział majątku, skontaktuj się z Glad Answers.

Czy pary tej samej płci z Connecticut mogą wziąć ślub gdziekolwiek indziej?

Tak. Dzięki Obergefell przeciwko Hodgesowiwszystkie stany są zobowiązane do wydawania licencji małżeńskich parom tej samej płci.

Jakie kroki może podjąć para, aby prawnie zabezpieczyć swój związek w stanie Connecticut?

Istnieją różne dokumenty prawne, które mogą chronić związek pary, niezależnie od tego, czy nie ma ona formalnego związku prawnego, czy jest już w związku małżeńskim.

  1. Umowa lub kontrakt o związku: Para ma możliwość sporządzenia pisemnej umowy o wspólnym pożyciu, określającej ich wzajemne prawa dotyczące majątku, finansów i innych aspektów ich związku. W 1987 roku Sąd Najwyższy stanu Connecticut orzekł, że umowa o wspólnym pożyciu między parą heteroseksualną niebędącą w związku małżeńskim jest umową wyraźną, która może być egzekwowana zgodnie ze zwykłymi zasadami umownymi w przypadku separacji. Istnieją wszelkie powody, by sądzić, że taki sam skutek będzie miał zastosowanie do umowy pary jednopłciowej. Chociaż sąd orzekł, że umowy mogą być ustne lub pisemne, orzeczenie to stanowi istotną zachętę dla par do uregulowania swoich spraw na piśmie przed separacją.
  2. Dokument wyznaczający prawa i obowiązki osoby dorosłej, z którą nie jest prawnie związana: Prawo stanu Connecticut zezwala każdemu dorosłemu na upoważnienie innej osoby dorosłej do podejmowania pewnych decyzji w jego imieniu. Chociaż ochrona zapewniana przez to prawo jest znacznie niższa od tej, która obowiązuje w małżeństwie, może zapewnić pewien spokój parom w wąskim zakresie okoliczności.

Aby przyznać partnerowi (lub komukolwiek innemu) tę władzę decyzyjną, musisz podpisać, opatrzyć datą i potwierdzić dokument powołania w obecności notariusza i dwóch świadków. Dokument ten możesz odwołać w dowolnym momencie, niszcząc go lub sporządzając nowy. Dokument powołania musi być honorowany w następujących okolicznościach:

  • W miejscu pracy: Jeśli zdarzy się nagły wypadek i Ty lub ktoś inny zadzwoni do Twojego partnera w pracy, aby go o tym poinformować, jego pracodawca ma obowiązek powiadomić go o rozmowie telefonicznej.
  • W postępowaniach sądowych i administracyjnych z udziałem ofiar przestępstw: Jeśli padłeś ofiarą zabójstwa, Twój partner/partnerka otrzymuje ochronę zatrudnienia z tytułu nieobecności w pracy, aby móc uczestniczyć w rozprawie sądowej. Twój partner/partnerka ma również prawo do żądania i otrzymania z wyprzedzeniem informacji o warunkach ugody ze sprawcą, do złożenia oświadczenia w sądzie przed wydaniem wyroku skazującego oraz do złożenia oświadczenia na rozprawie w sprawie zwolnienia warunkowego sprawcy. Jeśli Twój partner/partnerka jest całkowicie lub częściowo zależny/a od Twoich dochodów, może ubiegać się o odszkodowanie z Biura ds. Pomocy Ofiarom.
  • W zakresie posiadania samochodu: Jeśli posiadasz samochód, po Twojej śmierci właścicielem zostaje Twój partner.
  • W placówkach opieki zdrowotnej: Jeśli nadejdzie czas podjęcia decyzji o końcu życia, a Twoje życzenia nie zostaną zapisane w testamencie życia, Twój partner będzie jedną z osób, z którymi lekarz skonsultuje się w sprawie odłączenia aparatury podtrzymującej życie. Przed odłączeniem aparatury podtrzymującej życie lekarz musi dołożyć wszelkich starań, aby powiadomić Twojego partnera. Ponadto, Twój partner ma pierwszeństwo przed wszystkimi innymi Twoimi przedstawicielami lub członkami rodziny w zakresie dokonywania darowizn anatomicznych w Twoim imieniu, z wyjątkiem żyjącego małżonka.
  • W szpitalach psychiatrycznych: Twój partner znajduje się na liście osób, które mogą wyrazić zgodę na przeprowadzenie u Ciebie zabiegów medycznych lub chirurgicznych, jeśli zostałeś przyjęty do szpitala wbrew swojej woli i nie jesteś w stanie sam wyrazić zgody
  • W domach opieki: Ustawa uprawnia również Twojego partnera do (1) otrzymania wcześniejszego powiadomienia o przymusowym przeniesieniu do pokoju innego niż pokój nagły, w tym o przeniesieniu pacjentów Medicaid do pokoi nieprywatnych; (2) uczestniczenia we wszelkich konsultacjach przed jakimkolwiek kwestionowanym przeniesieniem; (3) odbywania z Tobą prywatnych wizyt; oraz (4) organizowania i uczestniczenia w wydarzeniach towarzyskich lub działaniach społecznościowych dla pacjentów. 

Inne dokumenty, omówione poniżej, pozwalają Twojemu partnerowi na dzielenie się decyzjami finansowymi, medycznymi i dotyczącymi końca życia. Prawa i obowiązki przyznane Twojemu partnerowi na mocy dokumentu desygnacyjnego, o którym mowa powyżej, pokrywają się z niektórymi z tych określonych w dokumentach omówionych poniżej. Nie jest jasne, jak prawo będzie rozwiązywać te potencjalne konflikty, dlatego wszelkie preferencje dotyczące tego, kto powinien wypełniać określone obowiązki, powinny być wyraźnie zaznaczone we wszystkich stosownych dokumentach.

  1. Pełnomocnictwo: Para może udzielić sobie nawzajem trwałego pełnomocnictwa, pozwalającego jednemu z partnerów na podejmowanie decyzji finansowych w imieniu drugiego partnera w przypadku jego niezdolności do czynności prawnych lub niepełnosprawności.

Prawo przewiduje „skrócony formularz”, który pozwala zaznaczyć rodzaje transakcji, które chcesz, aby Twój partner (Twój „pełnomocnik”) wykonywał. Należą do nich: (a) sprawy dotyczące nieruchomości; (b) transakcje dotyczące ruchomości i towarów; (c) transakcje dotyczące obligacji, akcji i towarów; (d) transakcje bankowe; (e) transakcje operacyjne; (f) transakcje ubezpieczeniowe; (g) transakcje dotyczące majątku; (h) roszczenia i spory sądowe; (i) relacje i sprawy osobiste; (j) świadczenia z tytułu służby wojskowej; (k) dokumentacja, raporty i oświadczenia; oraz (l) wszystkie inne sprawy wskazane przez Ciebie, z wyjątkiem decyzji dotyczących opieki zdrowotnej. Można je delegować „przedstawicielowi ds. opieki zdrowotnej” – proces opisany poniżej.

Pełnomocnictwo może wejść w życie natychmiast lub w przypadku Twojej niezdolności do czynności prawnych i może mieć krótki termin wygaśnięcia, długi termin wygaśnięcia lub w ogóle nie mieć terminu wygaśnięcia. Powinno być poświadczone przez dwie niezależne osoby i poświadczone notarialnie. Notariusz może również być świadkiem. Formularz pełnomocnictwa musi pozostać w posiadaniu Twojego partnera.

  1. Przedstawiciel opieki zdrowotnej: Para może również wyznaczyć siebie nawzajem na przedstawicieli opieki zdrowotnej, co pozwoli im podejmować decyzje medyczne w imieniu drugiej osoby w nagłych wypadkach. W tym samym dokumencie można określić swoje preferencje dotyczące odłączenia aparatury podtrzymującej życie, rodzajów opieki medycznej, darów anatomicznych lub wszelkich innych ograniczeń uprawnień przedstawiciela opieki zdrowotnej. Dokument musi zostać podpisany i poświadczony przez dwie osoby dorosłe, a jego odwołanie musi nastąpić w ten sam sposób. Jeśli nie masz przedstawiciela opieki zdrowotnej, lekarze zwrócą się do najbliższej rodziny lub dowolnej osoby dorosłej wymienionej w dokumencie upoważniającym (omówionym powyżej), aby podejmowała decyzje medyczne w Twoim imieniu.
  1. Ustanowienie kuratora: Możesz również ustanowić swojego partnera kuratorem. Kurator zarządza Twoimi finansami i/lub sprawami codziennymi, gdy nie będziesz już w stanie samodzielnie nimi zarządzać, z powodu podeszłego wieku lub niepełnosprawności fizycznej lub psychicznej. Należy pamiętać, że wszystkie nominacje kuratora podlegają kontroli sądu spadkowego w momencie uznania Cię za niezdolnego do czynności prawnych.
  1. Będzie: Bez testamentu majątek zmarłej osoby niezamężnej przechodzi na: (1) jej dzieci; (2) jej rodzinę lub (3) jeśli nie można ustalić najbliższej rodziny, na rzecz państwa. Jeśli chcesz zapewnić byt innym osobom, na przykład partnerowi, testament jest niezbędny. Nawet jeśli posiadasz niewiele majątku, możesz wskazać w testamencie osobę, która będzie zarządzać Twoim majątkiem.

Dodatkowo, jeśli masz dzieci, możesz wskazać w testamencie ich przyszłego opiekuna i „powiernika ds. zarządzania majątkiem”. Nominacja ta zostanie oceniona przez Sąd Spadkowy.

  1. Dokumenty dotyczące planowania pogrzebu: Po śmierci ciało osoby zostaje przekazane małżonkowi lub najbliższej rodzinie. Może to oznaczać, że partner danej osoby nie ma prawa zabrać ciała, sporządzić nekrologu ani zaplanować miejsca wiecznego spoczynku. Aby uniknąć tego problemu, można sporządzić dokument (poświadczony notarialnie i przez świadka), który wskaże osobę, która ma sprawować opiekę i kontrolę nad szczątkami. Niektórzy dołączają te instrukcje do testamentu, ale ponieważ testament może nie zostać odnaleziony przez wiele dni po śmierci, lepiej przekazać je bezpośrednio osobie, której powierza się sprawy, a także rodzinie.

Czy potrzebuję prawnika, aby uzyskać te dokumenty?

GLAD zaleca współpracę z prawnikiem przy przygotowywaniu tych dokumentów.

Chociaż dostępne są formularze, mogą one nie być dostosowane do Twoich indywidualnych potrzeb i życzeń. Co więcej, prawnik może lepiej pomóc w realizacji Twoich celów, na przykład poprzez sporządzenie testamentu w sposób, który z większym prawdopodobieństwem zniechęci niezadowolonych członków rodziny do jego kwestionowania, lub poprzez wyznaczenie pełnomocnika ds. opieki zdrowotnej z bardzo szczegółowymi instrukcjami. Ponadto prawnik może pomóc w rozwiązaniu wątpliwości prawnych wynikających z nakładania się tych dokumentów. GLAD Answers może polecić prawników zrzeszonych w Serwisie Poleceń Prawnych GLAD.

Jakich standardów powinny przestrzegać pary jednopłciowe z dziećmi, które się rozstają?

Pary jednopłciowe z dziećmi, które się rozstają, powinny:

  1. Wspieraj prawa rodziców LGBTQ+;
  2. Szanuj istniejące relacje, bez względu na prawne etykiety;
  3. Szanuj istniejące relacje rodzicielskie dzieci po rozstaniu;
  4. Utrzymać ciągłość opieki nad dziećmi;
  5. Dążyć do rozwiązania dobrowolnego;
  6. Pamiętaj, że rozstanie jest trudne;
  7. Zbadaj zarzuty dotyczące nadużyć;
  8. Nie dopuścić, aby brak umów lub stosunków prawnych wpływał na wyniki;
  9. Traktuj postępowanie sądowe jako ostateczność; i
  10. Odrzuć uciekanie się do homofobicznych/transfobicznych praw i nastrojów w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu.

Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat tych standardów, zapoznaj się z publikacją Protecting Families: Standards for LGBTQ+ Families dostępną pod adresem: Ochrona rodzin: standardy dla rodzin LGBTQ+ | GLAD

Navigating Police Interactions | Connecticut

Policja często każe mi „opuścić” miejsca publiczne. Czy to zgodne z prawem?

Not necessarily. If the area is public and not posted as having particular hours, you generally have a right to be there as long as you are not engaged in unlawful activity. Public places belong to everyone, and are often also places of public accommodation subject to Connecticut’s non-discrimination law. Even if a police officer wants to deter crime, or suspects some kind of unlawful intent, they have no general right to request people to move from one place to another unless there is unlawful conduct (Kent v. Dulles, 357 U.S. 116, 126 (1958)).

Jakie są ogólne zasady dotyczące interakcji z policją?

The presence of individuals who appear to be LGBT – whether because such individuals are displaying symbols such as a rainbow flag or pink triangle or for any other reason – should not trigger any special scrutiny by a police officer.

Police may of course approach a person, and make inquiries.  But the fact that a person has been convicted of a past offense, or fails to respond, or responds in a way which does not satisfy the officer, cannot, without more, justify an arrest.

If an officer has a “reasonable and articulable suspicion” that a crime has been committed or is about to be committed, they may briefly detain an individual, or stop the person for purposes of investigation (State v. Anderson, 24 Conn. App. 438, 441, 589 A.2d 372, 373 (1991); Terry v. Ohio, 392 U.S. 1, 16 (1968)). However, an arrest can only occur upon “probable cause” that a crime has been committed.

Co mogę zrobić, jeśli uważam, że zostałem niewłaściwie potraktowany przez policję?

Complaints may be made to any individual police department for matters concerning its officers, and complaints to the Connecticut State Police may be made to Department of Public Safety, Attn: Legal Affairs Unit, 1111 Country Club Rd., Middletown, CT  06457. Their general number is (860) 685-8000.

W niektórych przypadkach możesz zdecydować się na wniesienie pozwu, z powodu obrażeń, niesłusznego zatrzymania lub z innego powodu. Sprawy te są wysoce specjalistyczne, a GLAD może skierować Cię do prawnika.

Inne przepisy dotyczące HIV | Connecticut

Inne pytania i odpowiedzi dotyczące przepisów związanych z HIV. Zobacz także nasze strony na temat Dyskryminacja w zakresie HIV/AIDS I Testowanie i prywatność.

Co oznacza, że pracodawca może być zobowiązany do zapewnienia „rozsądnych udogodnień” pracownikowi niepełnosprawnemu?

Osoby z niepełnosprawnościami, takimi jak osoby z HIV/AIDS, mogą doświadczać problemów zdrowotnych, które utrudniają im spełnianie niektórych wymagań lub obowiązków zawodowych. Na przykład, osoba może być wyczerpana lub zmęczona i mieć trudności z pracą w pełnym wymiarze godzin.

W pewnych okolicznościach pracodawca ma obowiązek zmodyfikować lub dostosować wymagania dotyczące stanowiska pracy lub regulamin miejsca pracy, aby umożliwić osobie z niepełnosprawnością, taką jak HIV lub AIDS, wykonywanie obowiązków służbowych. Zgodnie z ustawą ADA i ustawą Connecticut Fair Employment Practices Act, takie rozwiązanie nazywa się „rozsądnym dostosowaniem”.

Przykłady uzasadnionych udogodnień obejmują:

  • Modyfikowanie lub zmiana zadań i obowiązków służbowych;
  • Ustalenie harmonogramu pracy w niepełnym wymiarze godzin lub zmodyfikowanego harmonogramu pracy;
  • Udzielanie urlopu w trakcie regularnych godzin pracy na wizyty lekarskie;
  • Przeniesienie pracownika na wolne stanowisko; lub
  • Dokonywanie zmian w fizycznym układzie miejsca pracy lub nabywanie urządzeń, takich jak wzmacniacz telefoniczny, aby umożliwić wykonywanie pracy na przykład osobie z wadą słuchu.

Nie ma ustalonego zestawu udogodnień, o które może wnioskować pracownik. Charakter wnioskowanych udogodnień będzie zależał od konkretnych potrzeb i sytuacji danego pracownika.

W jaki sposób osoba może uzyskać uzasadnione udogodnienia?

Z nielicznymi wyjątkami, obowiązkiem pracownika jest zainicjowanie wniosku o udogodnienia. Ponadto pracodawca może zażądać od pracownika dostarczenia informacji na temat charakteru niepełnosprawności. Pracownicy, którzy mają obawy dotyczące ujawnienia przełożonemu statusu HIV/AIDS, powinni skontaktować się z GLAD Answers pod numerem (800) 455-GLAD (4523), aby opracować strategię postępowania w przypadku takich wniosków.

Czy pracodawca musi przychylić się do prośby o uzasadnione udogodnienia?

Nie, pracodawca nie ma obowiązku uwzględniania każdego wniosku o udogodnienia; pracodawca nie musi udzielać uzasadnionych udogodnień, które będą stanowić „nieuzasadnione obciążenie” (tj. będą stanowić znaczne utrudnienia lub koszty dla działalności pracodawcy). Ponadto pracodawca nie musi zapewniać uzasadnionych udogodnień, jeśli pracownik nie może wykonywać swoich obowiązków służbowych nawet po ich udzieleniu.

Kiedy „uzasadnione udogodnienia” dla pracownika stanowią „nieuzasadnione obciążenie” dla pracodawcy?

Ustalając, czy żądane udogodnienie stwarza dla pracodawcy nadmierne obciążenie lub trudności, sądy biorą pod uwagę szereg czynników, w tym:

  • Wielkość, budżet i ograniczenia finansowe pracodawcy;
  • Koszty wdrożenia żądanego udogodnienia; i
  • W jaki sposób dostosowanie wpływa na działalność pracodawcy lub ją zakłóca.

Również w tym przypadku każda sytuacja jest rozpatrywana indywidualnie.

Pracodawca ma obowiązek zapewnić uzasadnione udogodnienia tylko wtedy, gdy w wyniku tych udogodnień pracownik będzie w stanie wykonywać podstawowe obowiązki służbowe. Pracodawca nie musi zatrudniać ani utrzymywać pracownika, który nie jest w stanie wykonywać podstawowych zadań służbowych, nawet po zapewnieniu uzasadnionych udogodnień.

Czy przepisy stanu Connecticut zapewniają dostęp do czystych igieł osobom wstrzykującym sobie narkotyki, aby zapobiec zakażeniu wirusem HIV?

Zgodnie z prawem stanu Connecticut (Conn. Gen. Stat., sekcja 21a-65) w departamentach zdrowia trzech miast o największej liczbie przypadków AIDS wśród osób przyjmujących narkotyki dożylnie przewidziano specjalne programy wymiany igieł i strzykawek. Programy te mają zapewniać bezpłatną i anonimową wymianę do trzydziestu igieł i strzykawek w ramach jednej wymiany, a także oferować edukację na temat transmisji i zapobiegania HIV oraz pomoc w uzyskaniu dostępu do leczenia uzależnień.

Czy mogę kupić igłę lub strzykawkę podskórną bez recepty w aptece?

Tak. Prawo stanu Connecticut zezwala aptekom, placówkom opieki zdrowotnej lub programom wymiany igieł na sprzedaż maksymalnie dziesięciu strzykawek osobie bez recepty (Conn. Gen. Stat., sekcja 21a-65 (b)).

Housing | Discrimination | Connecticut

Czy w stanie Connecticut obowiązuje ustawa antydyskryminacyjna chroniąca osoby LGBT przed dyskryminacją w zakresie mieszkalnictwa?

Tak. Od 1991 roku stan Connecticut zabrania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną w zatrudnieniu publicznym i prywatnym, mieszkalnictwie, obiektach użyteczności publicznej oraz kredytach (Conn. Gen. Stat. § 46a-81c do 46a-81q). W lipcu 2011 roku przepisy te zostały rozszerzone o ochronę osób transpłciowych, gdy gubernator Malloy podpisał ustawę publiczną nr 11-55. Ustawa dotycząca dyskryminacjiUstawa, która weszła w życie 1 października 2011 r., dodała „tożsamość płciową lub ekspresję płciową” do listy klas chronionych w stanie Connecticut. Więcej informacji można znaleźć w publikacji GLAD i Connecticut Women's Education and Legal Fund (CWEALF). Connecticut: Ochrona prawna osób transpłciowych, Na: Connecticut: Ochrona prawna osób transpłciowych

Czy przepisy te chronią również osoby uznawane za LGBT w kontekście mieszkalnictwa?

Tak. Prawo stanu Connecticut dotyczące niedyskryminacji definiuje „orientację seksualną” jako „preferowanie heteroseksualizmu, homoseksualizmu lub biseksualizmu, posiadanie historii takich preferencji lub identyfikowanie się z taka preferencja…” (Conn. Gen. Stat., § 46a-81a (podkreślenie dodane)). Ten zapis obejmuje dyskryminację ze względu na postrzeganie. Na przykład, jeśli ktoś zostanie zwolniony z pracy z powodu postrzegania go jako geja, może powołać się na ochronę prawa antydyskryminacyjnego niezależnie od swojej rzeczywistej orientacji.

Podobnie prawo definiuje „tożsamość płciową lub jej ekspresję” jako:

[A] tożsamość płciowa, wygląd lub zachowanie danej osoby, czy nie że tożsamość, wygląd lub zachowanie związane z płcią różnią się od tych tradycyjnie kojarzonych z fizjologią danej osoby lub płcią przypisaną jej przy urodzeniu… (Conn. Gen. Stat. § 46a-51(21) (podkreślenie dodane)).

Co jest zabronione przez ustawę antydyskryminacyjną w zakresie mieszkalnictwa w stanie Connecticut?

Przepisy prawa mieszkaniowego mają na celu zakazanie dyskryminacji w transakcjach związanych z publicznymi i prywatnymi nieruchomościami mieszkalnymi, w tym w wystawianiu ofert, kupnie, sprzedaży, wynajmie i finansowaniu, niezależnie od tego, czy jest to celowe, czy nie (Conn. Gen. Stat., art. 46a-64c(a)(1) i (2)). Zabronione są również inne praktyki, w tym dyskryminująca reklama, wprowadzanie w błąd co do dostępności mieszkania, odmawianie dostępu do usługi MLS (Multiple Listing Service) lub zmiana warunków transakcji ze względu na orientację seksualną, tożsamość płciową lub ekspresję płciową (art. 10).ee ogólnie, Conn. Gen. Stat. sekcja 46a-64c).

Czy jacyś właściciele są zwolnieni z obowiązku przestrzegania przepisów antydyskryminacyjnych w mieszkalnictwie?

Budynki zajmowane przez właścicieli, składające się z czterech lub mniej lokali, nie podlegają części ustawy dotyczącej orientacji seksualnej, a budynki zajmowane przez właścicieli, składające się z dwóch lokali, nie podlegają części ustawy dotyczącej tożsamości płciowej lub jej ekspresji (Conn. Gen. Stat., sekcja 46a-64c (b)(1)(B)).

Jak złożyć skargę dotyczącą dyskryminacji?

Jeśli chcesz złożyć skargę, skontaktuj się z urzędnikiem ds. przyjmowania skarg w jednym z biur regionalnych Komisji Praw Człowieka i Możliwości Stanu Connecticut (CHRO). Urzędnik omówi Twoje obawy, wyjaśni procedurę składania skargi i doradzi, jaką pomoc CHRO może Ci zaoferować. Jeśli CHRO ma jurysdykcję, zostaniesz umówiony na wizytę w biurze regionalnym w celu złożenia skargi. Poniżej znajdują się dane kontaktowe do siedziby administracyjnej CHRO i czterech biur regionalnych:

  • SIEDZIBA ADMINISTRACYJNA 25 Sigourney Street Hartford, CT 06106 TELEFON: (860) 541-3400 LUB (800) 477-5737 FAKS: (860) 246-5068
    • BIURO REGIONU STOŁECZNEGO 450 Columbus Boulevard Hartford, CT 06103-1835 TELEFON: (860) 566-7710 FAKS: (860) 566-1997
    • BIURO REGIONU WSCHODNIEGO 100 Broadway Norwich, CT 06360 TELEFON: (860) 886-5703 FAKS: (860) 886-2550
    • BIURO REGIONU CENTRALNO-ZACHODNIEGO Rowland State Government Center 55 West Main Street, Suite 210 Waterbury, CT 06702-2004 TELEFON: (203) 805-6530 FAKS: (203) 805-6559
    • BIURO REGIONU POŁUDNIOWO-ZACHODNIEGO 350 Fairfield Avenue, 6 piętro Bridgeport, CT 06604 TELEFON: (203) 579-6246 FAKS: (203) 579-6950

W przypadku skarg dotyczących zakwaterowania należy skontaktować się z Działem ds. Dyskryminacji Mieszkaniowej pod numerem (800) 477-5737 wew. 3403 lub (860) 541-3403

Skarga musi być sporządzona na piśmie i złożona pod przysięgą, a także zawierać imię i nazwisko oraz adres osoby składającej skargę („skarżący”), a także podmiot, przeciwko któremu skarga jest skierowana („pozwany”). Skarga musi zawierać szczegóły zarzucanych czynów niezgodnych z prawem oraz (najlepiej) czas ich wystąpienia (Conn. Gen. Stat., art. 46a-82). Złożenie skargi jest bezpłatne.
Jeśli jesteś pracownikiem państwowym, możesz złożyć sprawę bezpośrednio do sądu. Pracownicy państwowi mogą całkowicie pominąć procedurę CHRO.

Czy potrzebuję prawnika?

Nie. Proces ten ma na celu umożliwienie osobom reprezentowania siebie. GLAD zdecydowanie zachęca jednak do skorzystania z usług prawników, którzy będą reprezentować ich w trakcie całego procesu. Istnieje wiele przepisów prawnych regulujących proces CHRO, a pracodawcy i inni oskarżeni prawdopodobnie będą mieli zapewnioną reprezentację prawną.

Jakie są terminy na złożenie skargi dotyczącej dyskryminacji?

Skargę należy zasadniczo złożyć do CHRO w ciągu 180 dni od ostatniego aktu lub aktów dyskryminacji (Conn. Gen. Stat., sekcja 46a-82(e)). Wyjątki od zasady spóźnienia są bardzo nieliczne, a GLAD zachęca do szybkiego składania skarg.

Czy mogę złożyć jednocześnie więcej niż jedną skargę dotyczącą dyskryminacji, jeśli na przykład uważam, że zostałam zwolniona z pracy, ponieważ jestem lesbijką i Latynoską?

Tak. Przepisy stanu Connecticut dotyczące niedyskryminacji w zatrudnieniu zabraniają dyskryminacji ze względu na orientację seksualną, tożsamość płciową lub jej ekspresję, a także rasę, kolor skóry, wyznanie, wiek, płeć, stan cywilny, narodowość, pochodzenie oraz obecną lub przeszłą historię niepełnosprawności umysłowej, intelektualnej, intelektualnej lub fizycznej (Conn. Gen. Stat., sekcje 46a-60). W przypadku budownictwa mieszkaniowego i obiektów użyteczności publicznej kryteria zostały rozszerzone o „legalne źródło dochodu” (Conn. Gen. Stat., sekcje 46a-64c; 46a-64). W budownictwie mieszkaniowym do listy dodano również „status rodzinny” (Conn. Gen. Stat., sekcje 46a-64c).

Co się dzieje po złożeniu skargi do CHRO?

Składając skargę do CHRO, otrzymasz pakiet informacji wyjaśniający procedury i terminy CHRO. Prosimy o zapoznanie się z nimi i przestrzeganie terminów.
Skarga zostanie doręczona pozwanemu, który musi odpowiedzieć na nią pod przysięgą w ciągu 30 dni (10 dni w przypadku sprawy mieszkaniowej). Jeśli chcesz odpowiedzieć lub skomentować odpowiedź pozwanego, masz na to 15 dni.
W ciągu 60 dni od otrzymania odpowiedzi respondenta, CHRO dokona przeglądu skargi i ustali, czy konieczne jest dalsze dochodzenie. Nazywa się to oceną merytoryczną (MAR). Opiera się ona wyłącznie na pierwotnej skardze, odpowiedzi i wszelkich dodatkowych uwagach dotyczących odpowiedzi. Ponieważ wiele spraw jest odrzucanych na tym etapie postępowania, GLAD zaleca udzielenie odpowiedzi na odpowiedź respondenta.

W przypadku oddalenia sprawy, będziesz mieć 15 dni na złożenie wniosku o przeniesienie skargi z CHRO do sądu. Jeśli nie złożysz wniosku o wycofanie skargi, CHRO rozpatrzy Twoją sprawę i zdecyduje, czy podtrzymać decyzję o oddaleniu, czy przywrócić skargę.

Jeśli sprawa nie zostanie umorzona, zostanie wyznaczony śledczy, a w ciągu 60 dni odbędzie się obowiązkowa konferencja mediacyjna. Jeśli negocjacje nie doprowadzą do ugody akceptowalnej dla wszystkich stron, każda ze stron lub CHRO może wystąpić o wczesną interwencję prawną. CHRO ma 90 dni na podjęcie decyzji o uwzględnieniu tego wniosku. W przypadku uwzględnienia wniosku, zostanie wyznaczony Sędzia Rozpraw, który rozstrzygnie sprawę merytorycznie na rozprawie sądowej.

Jeśli nie zostanie złożony wniosek o wczesną interwencję prawną, śledczy będzie kontynuował gromadzenie dowodów i ustali, czy istnieje „uzasadniona przyczyna” czy „brak uzasadnionej przyczyny”. W przypadku stwierdzenia „uzasadnionej przyczyny”, możesz wnioskować o rozpatrzenie sprawy przez CHRO lub o przeniesienie jej do Sądu Najwyższego. W przypadku stwierdzenia „braku uzasadnionej przyczyny”, masz 15 dni na złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Jakie środki prawne może przyznać CHRO w przypadku dyskryminacji, jeśli dana osoba wygra sprawę?

Szkody – tj. wydatki faktycznie poniesione z powodu bezprawnego działania związanego z przeprowadzką, magazynowaniem lub uzyskaniem zastępczego mieszkania; nakazy zaprzestania naruszeń; uzasadnione honoraria adwokackie i koszty; oraz inne zadośćuczynienia, które spełniałyby cele przepisów antydyskryminacyjnych (Conn. Gen. Stat., art. 46a-86 (a, c)). CHRO może również nakazać zapłatę grzywien cywilnych na rzecz stanu (Conn. Gen. Stat., art. 46a-81e(f)).

Czy powinienem wycofać sprawę z CHRO i złożyć ją w sądzie? Jak to zrobić?

Tę decyzję powinieneś podjąć wspólnie z prawnikiem. W sądzie stanowym możesz uzyskać wyższe odszkodowanie niż w CHRO, w tym odszkodowanie za straty emocjonalne i honoraria adwokackie.
Aby pozwać podmiot w sądzie stanowym, a nie przed CHRO, należy wykonać kilka kroków i dotrzymać określonych terminów (Conn. Gen. Stat. sec. 46a-101 do 46a-102).

• Skarga musi zostać złożona w terminie w Biurze ds. Zatrudnienia (CHRO) (tj. w ciągu 180 dni od ostatniego aktu dyskryminacji);

• Twoja skarga musi być rozpatrywana przez CHRO przez ponad 180 dni (choć jeśli Ty i Twój pracodawca zgodzicie się na złożenie wniosku o przeniesienie sprawy do sądu, możesz to zrobić przed upływem 180 dni) lub przegląd oceny merytorycznej musi zostać zakończony;

• Musisz zwrócić się do CHRO o uchylenie skargi w celu wszczęcia postępowania sądowego, co CHRO musi przyznać, z wyjątkiem sytuacji, gdy sprawa jest zaplanowana na rozprawę publiczną lub gdy CHRO uważa, że skargę można rozstrzygnąć w ciągu 30 dni;

• Musisz złożyć pozew sądowy w ciągu 2 lat od daty złożenia skargi do CHRO; i

• Musisz złożyć pozew sądowy w ciągu 90 dni od otrzymania od CHRO zgody na wniesienie sprawy do sądu.

Czy mogę również złożyć skargę dotyczącą dyskryminacji do agencji federalnej?

Tak, w wielu przypadkach. Ponieważ prawo federalne i stanowe nakładają się na siebie, osoba wnosząca pozew o dyskryminację może czasami ubiegać się o ochronę na mocy obu przepisów. Na przykład federalna ustawa o niedyskryminacji w zatrudnieniu, zwana Tytułem VII, ma zastosowanie do pracodawców zatrudniających co najmniej 15 pracowników i zabrania dyskryminacji w zatrudnieniu ze względu na rasę, płeć, wiek, religię i niepełnosprawność (w tym status HIV).

Chociaż tytuł VII nie zabrania wprost dyskryminacji ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową, coraz większa liczba sądów i agencji rządowych stoi na stanowisku, że jego zakaz dyskryminacji ze względu na płeć obejmuje oba te aspekty (zob. np. sprawę United States & Dr. Rachel Tudor v. Southeastern Oklahoma State University, 2015 US Dist. LEXIS 89547 (2015) (oddalającą wniosek o oddalenie skargi profesor na podstawie tytułu VII, że uczelnia poddała ją wrogiemu środowisku pracy ze względu na jej tożsamość płciową)). W dwóch odrębnych decyzjach z 2012 i 2016 r. sama EEOC stwierdziła, że dyskryminacja ze względu na orientację seksualną, dyskryminacja ze względu na tożsamość płciową i dyskryminacja ze względu na płeć to to samo, ponieważ te dwie ostatnie opierają się na preferencjach, założeniach, oczekiwaniach, stereotypach i normach związanych z męskością i kobiecością (zob. Macy v. Holder, apelacja EEOC nr 0120120821 (20 kwietnia 2012 r.); Baldwin v. Foxx, apelacja EEOC nr 0120133080 (15 lipca 2015 r.)). Chociaż decyzje EEOC nie są wiążące dla sądów, wiele osób posłużyło się podobnym rozumowaniem, potwierdzając stosowalność tytułu VII do dyskryminacji ze względu na tożsamość płciową i orientację seksualną (zob. np. Smith v. City of Salem, 378 F.3d 566 (6th Cir. 2004) (stanowiąc, że tytuł VII zabrania dyskryminacji osób transpłciowych ze względu na stereotypy płciowe); Videckis v. Pepperdine Univ., 150 F. Supp. 3d 1151, 1160 (CD Cal. 2015) (stanowiąc, że „dyskryminacja ze względu na orientację seksualną jest formą dyskryminacji ze względu na płeć lub rodzaj płci”)).

Osoby LGBT, które doświadczają dyskryminacji w mieszkalnictwie, mogą również złożyć skargę do federalnego Departamentu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (HUD), oprócz CHRO. Więcej informacji można znaleźć na stronie: https://portal.hud.gov/hudportal/HUD?src=/program_offices/fair_housing_equal_opp/LGBT_Housing_Discrimination.

Czy powinienem złożyć skargę do agencji federalnej?

GLAD zaleca, aby w przypadku nakładania się jurysdykcji stanowej i federalnej, najpierw rozważyć złożenie skargi do CHRO, pamiętając jednocześnie o możliwości dochodzenia roszczeń na szczeblu federalnym. Skargi federalne należy złożyć w ciągu 180 dni od wystąpienia dyskryminacji do Komisji ds. Równych Szans Zatrudnienia (EEOC). Jeśli jednak początkowo złożysz skargę do CHRO i wskażesz, że chcesz, aby została ona złożona również do EEOC, termin ten zostanie przedłużony do wcześniejszego z następujących terminów: 300 dni lub 30 dni od zakończenia sprawy przez CHRO (Kodeks Stanów Zjednoczonych 42, sekcja 2000e-5(e)(1)). (Osoby pracujące dla agencji federalnych nie są objęte zakresem tej publikacji.)

Jeśli chcesz złożyć skargę dotyczącą orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej, zaznacz „płeć” oraz „orientację seksualną” lub „tożsamość płciową” jako podstawę swojego roszczenia i zwróć się do CHRO o wniesienie skargi do EEOC.

Czy istnieją inne możliwości złożenia skargi na dyskryminację?

Być może tak, w zależności od faktów dotyczących Twojej konkretnej sytuacji.

  • Sąd stanowy lub federalny: Po złożeniu wniosku do CHRO, EEOC lub obu, możesz zdecydować o wycofaniu sprawy o dyskryminację z tych agencji i skierowaniu jej do sądu. Istnieją zasady dotyczące tego, kiedy i jak to zrobić, jak omówiono powyżej.

Ponadto, możesz chcieć wnieść sprawę do sądu w związku z innymi roszczeniami, które nie są odpowiednio rozpatrywane przez agencje ds. dyskryminacji. Na przykład, jeśli zostaniesz zwolniony z naruszeniem umowy, bez zachowania progresywnej dyscypliny pracy obiecanej w podręczniku lub za zrobienie czegoś, co nie podoba się Twojemu pracodawcy, ale czego wymaga prawo, te sprawy wykraczają poza zakres dochodzenia agencji i powinny zostać skierowane do sądu. Podobnie, jeśli Twoje roszczenie dotyczy naruszenia praw konstytucyjnych – na przykład, jeśli jesteś nauczycielem lub pracownikiem rządowym i uważasz, że naruszono jego wolność słowa lub prawo do równej ochrony – te sprawy również muszą zostać rozpatrzone przez sąd.

Co mogę zrobić, jeśli wynajmujący grozi mi złożeniem skargi o dyskryminację?

Pracodawca lub wynajmujący nie może zgodnie z prawem podejmować działań odwetowych ani karać Cię za złożenie skargi. W takim przypadku możesz złożyć dodatkową skargę na odwet. Ochrona przed odwetem obejmuje osoby, które złożyły skargi, zeznawały lub pomagały w procesie składania skarg lub sprzeciwiły się jakimkolwiek dyskryminacyjnym praktykom w zatrudnieniu (Conn. Gen. Stat., §§ 46a-60 (4); 46a-64c(a)(9)).

Co mogę zrobić, aby przygotować się przed złożeniem skargi dotyczącej dyskryminacji?

Skontaktuj się z GLAD Answers pod adresem www.GLADAnswers.org lub telefonicznie pod numerem 800-455-4523 (GLAD) w każdy dzień roboczy, aby omówić dostępne opcje.

Zasadniczo osoby, które nadal pracują lub mieszkają w dyskryminujących warunkach, muszą ocenić, jak złożenie pozwu wpłynie na ich pracę lub mieszkanie oraz czy są gotowe ponieść te możliwe konsekwencje. Nawet jeśli zostałeś zwolniony lub eksmitowany, możesz uznać, że nie warto wnosić pozwu o dyskryminację. Jest to indywidualny wybór, który należy podjąć po zebraniu wystarczającej ilości informacji, aby podjąć świadomą decyzję. Niektóre osoby wolą spotkać się z prawnikiem, aby ocenić zasadność swoich roszczeń. Zawsze warto przedstawić prawnikowi zarys zdarzenia, uporządkowany według dat i z wyjaśnieniem, kim są poszczególne osoby (i jak się z nimi skontaktować). Jeśli martwisz się o sprawę mieszkaniową, zabierz ze sobą kopię umowy najmu oraz wszelkie zawiadomienia i pisma otrzymane od wynajmującego.

ID Documents | Connecticut

Graphic in teal blue with orange curved section that has several icons of folders, files, and ID. Title reads: Live in Connecticut and need to update your ID? GLAD and Shipman & Goodwin LLP can provide free support for transgender and non-binary people who need to update their name and gender marker on your state ID, driver license, or birth certificate. Logos of GLAD Answers, Ropes & Gray, Goodwin, and Shipman

Ten Projekt identyfikacji transpłciowej jest bezpłatnym źródłem informacji dla osób transseksualnych mieszkających w Nowej Anglii, które chcą zaktualizować swoje imię i nazwisko oraz oznaczenie płci w dokumentach stanowych i federalnych.

Aktualizacja dokumentów tożsamości stanu Connecticut

W większości przypadków nie musisz korzystać z pomocy prawnika, aby zaktualizować swoje imię i nazwisko lub oznaczenie płci w dokumentach tożsamości i zazwyczaj możesz je dość łatwo zaktualizować samodzielnie. Przewodnik Connecticut Quick Reference Guide zawiera informacje i materiały potrzebne na początek. Kliknij tutaj, aby zapoznać się z przewodnikiem.

ID Project Guide button

Aktualizacja federalnych dokumentów tożsamości

Tutaj możesz przejść bezpośrednio do naszych zasobów federalnych:

YouTube #!trpst#trp-gettext data-trpgettextoriginal=152#!trpen#wideo#!trpst#/trp-gettext#!trpen#

If you need assistance updating your legal name and gender on federal and state documents, fill out the form below to sign up for support from the Projekt identyfikacji transpłciowej.

Get support:

Masz jeszcze pytania?

How do I obtain a legal name change in Connecticut?

To obtain a legal name change, you apply to either your local Probate or Superior Court. Here are the instructions for applying to Probate Court: Procedure for Applying to the Probate Court for Change of Name.

Adults need to complete and submit the following forms:

To change the name of a minor, you must complete and submit the following forms: 

Applicants who are indigent or otherwise unable to pay the application fee of $250 may be eligible for a waiver by completing and submitting Form PC-184: Request/Order Waiver of Fees (Petitioner)

Do I need to publish my name change in a newspaper?

No. Connecticut does not have this requirement.

How do I change the name and gender on my Connecticut driver’s license?

Here are the instructions for changing name and gender on a Connecticut driver’s license or identification card: GENDER DESIGNATION ON A LICENSE OR IDENTIFICATION CARD

If you are changing your name, you must first change it on your Social Security card. You must also submit a name change order from a court (NOTE: It doesn’t need to be from a Connecticut court) and complete the following form: CHANGE OF NAME OR NAME CORRECTION REQUEST 

To change the gender on an adult driver’s license or identification card, you must submit Form B-385: GENDER DESIGNATION ON A LICENSE OR IDENTIFICATION CARD. In addition to “Male” and “Female,” there is a gender-neutral “Non-Binary” option.

If the person requesting the change is a minor, a parent or guardian must be present and sign the B-385 form, or the minor must submit a signed and notarized 2D form with the B-385: Here is a link to the 2D Form: CERTIFICATE OF PARENTAL CONSENT DEPARTMENT OF MOTOR VEHICLES NOTARIZATION (Not valid unless notarized below) SUBSCRIBED AND SWORN.

NOTE: Beginning May 3, 2023, if you want to use a state ID to fly domestically or enter a federal building, it will need to be a REAL ID. For more information about obtaining a CT REAL ID, see: Connecticut Real ID – CT DMV Information 

If I was born in Connecticut, how do I change the name and gender on my birth certificate?

In 2015, Connecticut changed the law to allow a person to amend the sex designator on his or her birth certificate to reflect such person’s gender transition, without requiring any surgical treatment. Instead, the sex designator on the birth certificate can be amended if the registrant provides an affidavit from a physician, advance practice registered nurse, or psychologist, that the registrant has undergone surgical, hormonal or other treatment clinically appropriate for the purpose of gender transition.

The steps and forms for changing name and gender on a Connecticut birth certificate can be found here: Listed below are the necessary documents that the Department of Public Health will need to amend the sex designator on your birth certificate.

In addition to “Male” and “Female,” Connecticut allows a “Non-Binary” gender neutral option.

Jeśli napotkasz problemy lub masz pytania, wypełnij Projekt identyfikacji transpłciowej formularz wsparcia lub kontakt Odpowiedzi GLAD.

Intimate Partner Violence | Connecticut

Czym jest przemoc domowa?

Connecticut law defines domestic abuse or “family violence” as: (1) an act that results in physical harm, bodily injury, or assault; or (2) a violent threat that causes fear of imminent physical harm, bodily injury, or assault (Conn. Gen. Stat. sec. 46b-38a(1)). Verbal threats by themselves do not trigger the law’s protections unless there is “a present danger and the likelihood that physical violence will occur.”

Do domestic violence laws apply to people in same-sex relationships?

Yes, depending on how serious you and your partner are or were. Connecticut’s family violence law applies to abuse between “family or household members,” a definition which includes spouses and ex- spouses, people are or were residing in the same household, people who have a child together, and people who are in or have recently been in a dating relationship (Conn. Gen. Stat. sec. 46b-38a(2)).

Jak uzyskać nakaz sądowy chroniący mnie przed przemocą ze strony partnera?

You can get a court order from the Family Court, which will prohibit the abuser from coming near you or your home, or from harassing you any further (Conn. Gen. Stat. sec. 46b-15(b)). It may also include temporary custody or visitation rights, protections for your children, and protections for any animals you may own (Id). An order will only be issued if the court finds you have been subjected to “a continuous threat of present physical pain and injury” (Conn. Gen. Stat. sec. 46b-15). Orders may be granted on an emergency basis.

The process is intended to be simple. You may go to court nearest where you live, or if you have fled your home, in the town where you used to live. You will need to fill out an application alleging “abuse” as defined above, along with an affidavit providing the details. The affidavit is signed under oath, so everything you say must be true. Try to demonstrate in as much detail as possible why you feel threatened.

The defendant/abuser must then be served with (given a copy of) the court order, and notified of their right to contest the order in court. You may wish to have an attorney represent you during this part of the process, especially if you think custody or visitation issues may arise in court. You should bring with you any witnesses who can substantiate the abuse, as well as copies of threatening letters, medical records, or any other documents that can show how you have been harmed and why you are afraid. Expect to be asked questions by the judge and the attorney for the abuser/defendant. You have the same right to ask questions.

Once the order is issued, it is effective statewide. Violation of a court order is a criminal offense (see generally, Conn. Gen. Stat. sec. 46b-15 (c)). The court may grant orders of protection for up to 6 months in duration, and those orders may later be extended (Conn. Gen. Stat. sec. 46b-15(d)).

If for some reason you decide not to go through with the legal process, you should show up in court anyway and ask that the order be dismissed.  If you don’t show up, it is possible the court will think of you as unreliable if you need legal help in the future.

There is another type of order available called a “protective” order. It is issued automatically when an assailant is arrested and requires no contact to occur between the assailant and victim.

There are other laws that prohibit stalking, harassing and trespassing which may apply to you, but are beyond the scope of this document.

What is “Jennifer’s Law”?

A domestic violence bill coined “Jennifer’s Law” in honor of New Canaan mother, Jennifer Dulos, was signed into law in 2021.

The law expands the definition of domestic violence to include “coercive control.” This means that threatening, humiliating, or intimidating acts that harm a person and deprive them of their freedom will now be considered domestic violence.

It will establish a new program to provide legal representation for domestic violence victims who file restraining orders. Those who file restraining orders will also be faced with a more efficient process, with the capability to email marshals the forms needed to serve them.

Victims of domestic violence will also now be allowed to testify remotely in court proceedings for matters such as restraining orders, protective orders, or standard criminal protective orders. The bill requires that a safe place be provided to victims of family violence in all court locations built after July 1, 2021.

Więcej informacji znajdziesz tutaj: Substitute Senate Bill No. 1091 – Public Act No. 21-78.

Gdzie mogę uzyskać pomoc?

In addition to the local police, district attorney, and Superior Court you can contact:

Connecticut Coalition Against Domestic Violence (CCADV)

(860) 282-7899 or Toll-Free (888) 774-2900

www.ctcadv.org

Connecticut Sexual Assault Crisis Services

(860) 282-9881 or Toll-Free (888) 999-5545 (English)

888-568-8332 (Español).

www.connsacs.org

Connecticut Women’s Education and Legal Fund (CWEALF)

(860) 524-0601 or Toll-Free (800) 479-2949

www.cwealf.org

Czy przemoc domowa ma wpływ na decyzje dotyczące opieki?

It may, but there is no law saying that it should. It is a factor which affects the best interests of the child analysis.

pl_PLPolski
Przegląd prywatności

Ta strona internetowa korzysta z plików cookie, aby zapewnić Ci jak najlepsze wrażenia użytkownika. Informacje o plikach cookie są przechowywane w Twojej przeglądarce i pełnią takie funkcje, jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową oraz pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny uważasz za najciekawsze i najbardziej przydatne.