Sąd Najwyższy stanu Maine, stwierdzając, że nie ma „wystarczających wątpliwości” co do ważności związku małżeńskiego pary tej samej płci od daty jego zawarcia, odmówił odpowiedzi na zgłoszone pytanie, czy poprzednie prawo stanu Maine, zakazujące zawierania małżeństw, opóźniło ważność związku małżeńskiego zawartego przez parę w stanie Massachusetts.

Konkretną kwestią w sprawie Kinney v. Busch było to, czy ustawa stanu Maine z 1997 r. zakazująca zawierania małżeństw doprowadziła do tego, że małżeństwo pary tej samej płci z Maine, która zawarła związek małżeński w Massachusetts w 2008 r., nie było ważne do czasu wejścia w życie ustawy stanu Maine o inicjatywie na rzecz równych małżeństw w 2012 r. Elizabeth Kinney wystąpiła o rozwód z Tanyą Busch w 2013 r. Kwestia daty wejścia w życie ich małżeństwa – daty uzyskania licencji w 2008 r. czy daty wejścia w życie ustawy stanu Maine w 2012 r. – ma znaczenie dla tego, co uznaje się za majątek małżeński w postępowaniu rozwodowym.

Według Mary L. Bonauto z Gay & Lesbian Advocates & Defenders, współprawniczki w tej sprawie przed Sądem Najwyższym, „Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych zniwelował wszelkie długotrwałe skutki stanowych przepisów antymałżeńskich dla osób, wobec których toczą się sprawy lub postępowania. Sąd Najwyższy powołał się na orzeczenie Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych w sprawie Obergefell stwierdzić, że nie ma „istotnych wątpliwości” co do kwestii prawnej i zacytować to orzeczenie, stwierdzając, że: „[N]ie ma prawnych podstaw, aby państwo odmówiło uznania legalnego małżeństwa osób tej samej płci zawartego w innym państwie ze względu na jego jednopłciowy charakter”. Małżeństwa par tej samej płci zawarte zgodnie z prawem są ważne – kropka – i zasada ta ma zastosowanie do wszelkich toczących się spraw lub postępowań cywilnych”.

Adwokatka Kinney'a specjalizująca się w sprawach rozwodowych, Tammy Ham-Thompson z kancelarii Farris Law, wygrała wcześniej sprawę w sądzie pierwszej instancji, w której orzeczenie o ważności małżeństwa z datą jego zawarcia. To właśnie ta decyzja skłoniła Busch do zwrócenia się do sądu o opinię w tej sprawie. Adwokatka Ham-Thompson powiedziała: „To daje pewność i jasność sądom, opinii publicznej i naszym klientom. Nie ma podstaw prawnych do wskrzeszania dawnych antymałżeństw w Maine i utrwalania niesprawiedliwości wobec par jednopłciowych”.

Postanowienie Sądu Najwyższego oddaliło „sprawozdanie” z żądaniem wydania orzeczenia prawnego, ponieważ odpowiedź na pytanie prawne jest już jasna.

Nolan Reichl, wraz z Catherine R. Connors z kancelarii Pierce Atwood LLP, był również radcą apelacyjnym i reprezentował sprawę. Adwokat Reichl stwierdził: „Mieliśmy dwa mocne argumenty. Po pierwsze, prawo stanu Maine znoszące poprzedni zakaz stanowi, że małżeństwa muszą być uznawane „do wszystkich celów”. Uznanie małżeństwa dla celów rozwodowych oznacza uznanie całego małżeństwa od momentu jego zawarcia. Po drugie, prawo stanowi, że orzeczenia konstytucyjne w sprawach cywilnych mają moc wsteczną do spraw w toku.

Argument Buscha po prostu miał na celu tchnięcie życia w dyskryminacyjny zakaz, który wyborcy w stanie Maine uchylili w 2012 r. i który jest rodzajem prawa unieważnionego przez Sąd Najwyższy w Obergefell.”

Bonauto z GLAD odnotował pismo amici curiae złożone przez „gubernatora Johna Baldacciego i zaniepokojonych prawników z Maine”, w którym apelują do Sądu o odrzucenie próby przywrócenia w Maine dyskryminującego prawa wobec par jednopłciowych. Wyjaśnił również, że odpowiedź jest ważna, ponieważ kwestia „daty ślubu” wpłynie na otwarte kwestie, od świadczeń publicznych, takich jak emerytury i ubezpieczenia społeczne, przez kwestie spadkowe, spadkowe i podatkowe, po prawa rodzicielskie i alimenty.

Zgłoszone pytanie, które zostało odrzucone brzmiało:

Czy majątek nabyty w okresie od 14 października 2008 r. do 29 grudnia 2012 r. przez parę tej samej płci, która zawarła związek małżeński w stanie Massachusetts 14 października 2008 r., może być traktowany jako majątek małżeński na potrzeby pozwu rozwodowego wniesionego 18 stycznia 2013 r.?

Nakaz wydano 13 października 2015 r.. Akta sprawy, w tym informacje na temat wpływu Obergefell, Czy dostępne na stronie internetowej GLAD.

Today, the Maine Law Court heard oral argument in a pending divorce case between two women on a legal question reported to them for decision from the Maine District Court.  The question is:
Czy majątek nabyty w okresie od 14 października 2008 r. do 29 grudnia 2012 r. przez parę tej samej płci, która zawarła związek małżeński w stanie Massachusetts 14 października 2008 r., może być traktowany jako majątek małżeński na potrzeby pozwu rozwodowego wniesionego 18 stycznia 2013 r.?

Together with the law firm of Pierce Atwood LLP and Farris Law, Gay & Lesbian Advocates & Defenders represents Kinney who argues that her marriage was valid in Maine from day one.  Busch counters that argument by pointing to the anti-marriage law enacted in Maine in 1997, prohibiting such marriages, remained in effect until December 29, 2012, the effective date of the Maine voter initiative repealing the old law and allowing same-sex couples to marry.

Kinney’s argument for validity is two-fold.  First, the law Maine voters enacted at the ballot in 2012 specifically accorded recognition to existing marriages validly licensed elsewhere.  When Kinney filed her divorce action in January 2013, the previous bar on recognition had been lifted.  And since the Maine referendum said marriages were to be recognized “for all purposes,” it would be nonsensical to recognize a marriage partially or on some date other than when it was licensed and certified.  Busch counters that this is a retroactive application of the law – something Maine disfavors.  To the contrary, Kinney is applying the law as it exists now to her pending action and in line with the mandate passed by the voters.

Second, while the text of the 2012 law provides the answer to the reported question, there is an additional argument based on the Supreme Court’s June 2015 ruling in Obergefell przeciwko Hodgesowi.  When the Supreme Court announces a new constitutional rule in a civil case, as it did in holding that state marriage bans and recognition bans violate the Constitution, that rule is applied to pending cases like Kinney’s.  Stated another way, constitutional rulings in civil cases are retroactively applied to pending cases. Busch’s argument simply seeks to breathe life into a discriminatory ban that Maine voters repealed in 2012 and which was of a kind that the Supreme Court invalidated this year.  That doubly defunct law can provide no recourse for Busch.

One issue of contention at oral argument today was whether the case is now properly before the Court, or whether these arguments must be advanced after trial.  Maine allows a “report” of a legal issue in certain instances, including where there is an important public issue.  Although Busch’s attorney sought the report, Kinney agrees it is an important question since there is no authoritative answer in Maine to this question, and it can affect open matters ranging from public benefits like state pensions and social security, to estate, probate and tax issues, to parental rights and child support.

Appellate counsel for Kinney include Tammy Ham-Thompson of Farris Law, who also represents Elisabeth in the District Court, Catherine R. Connors and Nolan Riechl of Pierce Atwood LLP, and Mary L. Bonauto of Gay & Lesbian Advocates & Defenders.  Attorney Riechl presented oral argument to the Court.

Możesz listen to a recording of the argument now at the Maine Supreme Judicial Court’s website. The recording will be available for two weeks.

The briefs in the case, including briefing on the effect of Obergefell, are available here.

Stan Maine przyjął najnowocześniejsze prawo precyzujące, kto jest prawnym rodzicem – czy to ze względu na zamiar rodzicielski, małżeństwo, czy też posiadanie dziecka jako własnego, długoterminową opiekę i odpowiedzialność, czy też genetykę. Obie izby parlamentu stanu Maine zagłosowały 30 czerwca za odrzuceniem weta gubernatora LePage'a, aby uchwalić ustawę LD 1017/SP 358, „Ustawę o rodzicielstwie w stanie Maine”. Ustawa wejdzie w życie 1 lipca 2016 r.

To dalekosiężne prawo stawia na pierwszym miejscu odpowiedzialność rodzicielską i stabilność dzieci i młodzieży.

Wiemy, że formy rodziny są zróżnicowane: niezamężne kobiety rodzą ponad 40% dzieci rocznie w USA, a pary tej samej płci (oraz pojedyncze osoby LGBT) należą do tych, które korzystają z medycznie wspomaganego rozrodu i korzystają z usług macierzyństwa, aby mieć i wychować kolejne pokolenie.

Osoby LGBT i pary jednopłciowe, a także nasze dzieci, to tylko niektóre z grup, które odniosą ogromne korzyści z tego najnowocześniejszego ustawodawstwa.

Ponieważ prawo nie nadąża za realiami życia rodzinnego, w aktach sprawy GLAD stale pojawiają się poruszające sprawy dotyczące ochrony relacji rodzic-dziecko w rodzinach pozbawionych więzów małżeńskich lub genetycznych, a także zwycięstwa otwierające nowe ścieżki do rodzicielstwa, takie jak wspólna opieka, rodzicielstwo faktyczne i wspólna adopcja. Kontrowersyjne spory sądowe typu „zwycięzca bierze wszystko” o to, kto jest „rodzicem”, mogą zaburzyć ugruntowane relacje, na których dzieci liczą.

To dalekosiężne prawo stawia na pierwszym miejscu odpowiedzialność rodzicielską i stabilność dzieci i młodzieży.

Komisja Doradcza ds. Prawa Rodzinnego (FLAC), powołana przez organ ustawodawczy, która rekomenduje aktualizacje przepisów prawa rodzinnego stanu Maine, powołała prawniczkę GLAD Mary Bonauto, a także prawniczki Margaret Lavoie, Brendę Buchanan, Judith Berry, Juliet Holmes-Smith i pracownika socjalnego Franka Brooksa do składu podkomisji redakcyjnej, której zadaniem jest aktualizacja przepisów stanu Maine dotyczących rodzicielstwa. Komisja redakcyjna, której współprzewodniczyli sędzia Wayne Douglas i pracownik sądowy Diane Kenty, przeprowadziła szerokie konsultacje i po dwóch latach starań opracowała projekt ustawy, który został zatwierdzony przez FLAC i przedłożony legislaturze.

Ponieważ prawo nie nadąża za realiami życia rodzinnego, w aktach sprawy GLAD ciągle pojawiają się poruszające sprawy dotyczące ochrony relacji rodzic-dziecko w rodzinach, w których nie ma więzów małżeńskich lub genetycznych, a także zwycięstwa otwierające nowe ścieżki rodzicielstwa, takie jak wspólna opieka, rodzicielstwo faktyczne i wspólna adopcja.

Zgodnie z nowym prawem, wszystkie dzieci mają mieć takie same prawa, niezależnie od stanu cywilnego, płci rodziców ani okoliczności urodzenia dziecka. Ustawa wyraźnie uznaje, że w celu zachowania istniejącej relacji rodzic-dziecko, sądy mogą orzec, że dziecko ma więcej niż dwoje rodziców. Ze względu na nacisk na zachowanie istniejących relacji, osoba genetycznie powiązana z dzieckiem nie zawsze może zastąpić istniejącego rodzica wyłącznie ze względu na genetykę.

Ustawa formalizuje również relacje prawne rodzic-dziecko w rodzinach niepełnych, jak również w parach niemałżeńskich i małżeńskich. Wyjaśnia i potwierdza istniejące podstawy ustalenia ojcostwa – urodzenie, adopcję, dobrowolne uznanie ojcostwa, ustalenie ojcostwa genetycznego i ustalenie ojcostwa faktycznego. Uznaje domniemanie ojcostwa zarówno w przypadku par małżeńskich, jak i niemałżeńskich, a w przypadku par niemałżeńskich wymaga udowodnienia odpowiedzialności rodzicielskiej od osób ubiegających się o ojcostwo w oparciu o koncepcję „utrzymywania się za rodzica”, stosowaną w niektórych innych stanach. Uznaje również rodzicielstwo dzieci urodzonych przez rodziców korzystających z pomocy rozrodu wspomaganego medycznie i umów o macierzyństwo.

Jest to pierwszy akt prawny w stanie Maine dotyczący rodzicielstwa poprzez wspomagane rozrodcze metody. Podobnie jak w wielu innych stanach, rodzic lub rodzice, którzy korzystają z dawcy komórki jajowej, nasienia lub zarodka, są rodzicami dziecka, a w stanie Maine dotyczy to niezależnie od tego, czy rodzice pozostają w związku małżeńskim, czy nie.

Prawo wymaga formalnej „zgody” na ustalenie prawnego rodzicielstwa w tym kontekście, a osoba, która dostarczyła komórkę jajową, nasienie lub zarodek od donatora, może zostać rodzicem, jeśli wszystkie strony wyrażą na to pisemną zgodę. Ustawa określa również surowe wymagania dla surogatek i umów z surogatką. Przy zachowaniu tych standardów, prawne rodzicielstwo przysługuje przyszłym rodzicom, a nie surogatce. Prawo dopuszcza również „tradycyjne” macierzyństwo zastępcze w ograniczonych przypadkach. Sędzia może orzec prawne rodzicielstwo przed lub po urodzeniu dziecka.

Osoby LGBT i pary jednopłciowe, a także nasze dzieci, to tylko niektóre z grup, które odniosą ogromne korzyści z tego najnowocześniejszego ustawodawstwa.